Karol Wojtyła napisał trzyaktowy dramat, który wydano w 1960 roku. Jego tematem jest miłość i małżeństwo, a głównymi bohaterami trzy pary – każdej z nich jest poświęcony osobny akt:
- akt I – Sygnały (Teresa, Andrzej),
- akt II – Oblubieniec (Anna, Stefan),
- akt III – Dzieci (Monika, Krzysztof).
Utwór przedstawia wartości moralne i duchowe, które powinny towarzyszyć każdemu człowiekowi zmierzającemu do sakramentu małżeństwa. To odezwa do młodych ludzi, że warto otworzyć serca na Boży dar Miłości.
Geneza utworu
Karol Wojtyła nauczał, że miłość jest darem Boga, a dwoje ludzi, którzy tworzą związek prowadzący do wspólnego życia, są połączeni uczuciem podobnym do miłości absolutnej, jaką Bóg darzy człowieka stworzonego na Jego obraz i podobieństwo.
Tym dramatem Wojtyła chciał zwrócić uwagę młodych ludzi na to, by dążyli do zrozumienia, czym jest prawdziwa miłość małżeńska. Podkreśla, że jej podstawą jest wierność, uczciwość, wolność i odpowiedzialność. Te cechy świadczą o dojrzałości człowieka i jego gotowości do zawarcia małżeństwa. Zapewniają szczęśliwy związek, autentyczną radość i spokój.
Dramat skupia się na trzech parach, które dążyły do życia w małżeństwie. Autor ucieka się