Biografia
Witold Gombrowicz urodził się 4 sierpnia 1904 roku we wsi Małoszyce pod Opatowem. Ukończył prawo w Uniwersytecie Warszawskim, studiował także Institut des Hautes Etudes Internationales w Paryżu. Po powrocie do Polski rozpoczął pracę aplikanta sądowego.
W 1933 roku ukazał się zbiór opowiadań „Pamiętnik okresu dojrzewania” będący jego debiutem literackim. W tym okresie Gombrowicz utrzymywał liczne kontakty ze środowiskiem literackim, związał się również „Skamandrem” i „Czasem”. W 1939 udał się do Argentyny, gdzie postanowił pozostać z powodu trwającej w Europie wojny. Po uznaniu go za niezdolnego do służby wojskowej rozpoczął pisywać anonimowo do gazet. Pracował jako urzędnik w Banco Polaco, jednocześnie nawiązując kontakty z artystami argentyńskimi.
![]() |
Witold Gombrowicz, fot. Bohdan Paczkowski |
W 1951 roku rozpoczął współpracę z Instytutem Literackim w Paryżu, co zaowocowało publikacjami jego utworów w „Kulturze”. Później udzielał prywatnych wykładów z filozofii W tym czasie również otrzymał stypendium radia Wolna Europa. Od 1958 roku utwory Gombrowicza nie były drukowane w Polsce. Z rzadka tylko ówczesna władza zezwalała na wystawianie jego sztuk. Na początku lat 60-tych przez rok mieszkał w Berlinie Zachodnim, dokąd