Grzyby są organizmami głównie lądowymi (rzadziej wodnymi), których ciało zbudowane jest z jednej (u drożdży) lub z wielu (u większości) komórek.
Grzyby przez długi czas zaliczane były do roślin. Takiego przyporządkowania dokonał w 1753 roku Karol Linneusz, który klasyfikując organizmy żywe przyjął dwa podstawowe kryteria podziału. Pierwszym z nich była zdolność do ruchu a drugim wrażliwość na bodźce. Zgodnie ze swym ustaleniem systematyk podzielił wszystkie znane mu stworzenia na dwie podstawowe grupy: Królestwo Roślin (znalazły się tutaj organizmy niewrażliwe na bodźce i niezdolne do poruszana się) i Królestwo Zwierząt (znalazły się tutaj organizmy wrażliwe na bodźce potrafiące się samodzielnie poruszać). Ponieważ dostępne w czasach Linneusza metody badań nie pozwalały na dokładniejsze przestudiowanie struktury grzybów, a znane wówczas gatunki wykazywały większe podobieństwo do roślin (obok wcześniej wymienionych również obecność ściany komórkowej) toteż zostały włączone do ich królestwa. Dopiero na początku XX wieku, dzięki nowym technicznym możliwościom, wykazano że grzyby w przeciwieństwie do roślin nie posiadają chloroplastów, w związku z czym nie prowadzą fotosyntezy. Od tego czasu są one traktowane na równi z roślinami i zwierzętami i stanowią odrębną grupę, której nadano rangę Królestwa Grzybów (Fungi). Śluzorośla, które wcześniej powszechnie uważano za grzyby włączono z kolei do Królestwa Protista.
Większość ludzi za grzyby uważa tylko widoczne na pierwszy rzut oka owocniki grzybów kapeluszowych, które nie są całym organizmem tylko jego częścią. Grzyby kapeluszowe czyli np. jadalne borowiki, kurki, maślaki czy niejadalne muchomory, które są reprezentantami podstawczaków (najlepiej rozwiniętej grupy grzybów), stanowią w rzeczywistości tylko niewielką cześć wszystkich przedstawicieli Królestwa Grzybów. Obok podstawczaków do Fungi zaliczamy też skoczki, sprzężniowe i workowce.
