Geometria analityczna jest przełomową ideą, którą zawdzięczamy Kartezjuszowi - umożliwia ona połączenie mocy dwóch, z pozoru odległych dziedzin, tzn. geometrii i algebry. Pomysł, by figury geometryczne przedstawiać jako równania, a równania i nierówności reprezentować za pomocą figur był wielką innowacją w matematyce XVII wieku.
Metody geometrii analitycznej służą głównie do rozwiązywania zadań z zakresu geometrii, przy pomocy metod znanych z algebry i analizy. Przykładowymi zadaniami tego typu są konstrukcje prostych prostopadłych i równoległych, odbicia figur w symetriach osiowej i środkowej, obroty figur, itp.
