Człowiek

Człowiek jest najdoskonalszym ze wszystkich stworzeń; jest ukoronowaniem dzieła Boga. Został stworzony na Jego obraz i podobieństwo. To pod opiekę człowieka Pan oddał świat; świat jest darem, dziedzictwem, które Bóg przeznaczył człowiekowi.

Człowiek jest również jedynym stworzeniem złożonym z duszy i ciała, w którym łączą się dwa światy: duchowy i materialny. Tym co odróżnia ludzi od innych stworzeń jest także wiara; wiara jest aktem autentycznie ludzkim, a świadczy o tym jej dobrowolny charakter.

Bóg nie opuszcza człowieka nigdy, obdarza swoją przyjaźnią, prowadzi go i zwraca się do niego przez Objawienie, dając się tym samym poznawać. Nie odwraca się od człowieka nawet po grzechu pierworodnym:

A gdy człowiek przez nieposłuszeństwo utracił Twoją przyjaźń, nie pozostawiłeś go pod władzą śmierci... Wielokrotnie zawierałeś przymierze z ludźmi. (Mszał Rzymski, Modlitwa Eucharystyczna)

Bóg chce doprowadzić do zbawienia wszystkich ludzi, dlatego wysłał swojego Syna, Jezusa Chrystusa, aby Ten przez swoją śmierć odkupił grzechy ludzkości, przywracając wszystkim komunię z Bogiem:

Albowiem jak przez nieposłuszeństwo jednego człowieka wszyscy stali się grzesznikami, tak przez posłuszeństwo Jednego wszyscy staną się sprawiedliwymi. (Rz 5,19)

Przez Chrystusa ludzie stają się przybranymi dziećmi Bożymi. Zatem człowiek jest nie tylko najdoskonalszym stworzeniem, ale też dzieckiem Boga, który jako Ojciec troszczy się o swojego potomka (Opatrzność Boża). Celem egzystencji ludzi jest uczestnictwo w szczęśliwym życiu Pana.

Kościół głosi, że każdy człowiek jest z natury religijny i pragnie Boga. Może zapomnieć o swojej łączności z Bogiem albo ją odrzucić, gdyż ma wolną wolę, ale i tak jest nieustannie wzywany przez Pana. Co więcej, człowiek żyje życiem w pełni ludzkim, tylko wtedy gdy żyje w komunii z Bogiem:

Gdy przylgnę do Ciebie całym sobą, skończy się wszelki ból i wszelki trud. Moje życie będzie życiem prawdziwym, całe napełnione Tobą. ( Św. Augustyn)

Człowiek jednak nie jest nigdy równy Bogu; jest od Niego zależny, przy czym Bóg nie jest zależny od człowieka. Człowiek podlega zarówno prawom stworzenia, jak i normom moralnym, które określają granice korzystania z wolności.

Św. Paweł relację między Bogiem i człowiekiem określił następującymi słowami:

Bo w rzeczywistości jest On niedaleko od każdego z nas. Bo w Nim żyjemy, poruszamy się i jesteśmy. (Dz 17,27-28)

Stworzenie Adama

Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz, na obraz Boży go stworzył: stworzył mężczyznę i niewiastę. (Rdz 1,27)

Stworzenie człowieka jest opisane w Księdze Rodzaju dwukrotnie. W pierwszym przypadku (cytat powyżej) nie ma zaznaczonej kolejności stworzenia. Z kolei w rozdziale drugim zostało podkreślone, że najpierw Bóg stworzył mężczyznę „z prochu ziemi” (Rdz 2,7), a dopiero później, z jego żebra/ z boku, kobietę. Kościół jednak naucza, że owa kolejność nie ma znaczenia, a mężczyzna i kobieta są sobie równi.

Mężczyźnie zostało nadane imię Adam. Wywodzi się ono z hebr. adamah, czyli „ziemia”. Niektórzy badacze twierdzą, że etymologii należy szukać w języku sumeryjskim, w którym wyraz adamu znaczy „mój ojciec”.

Kobieta została nazwana Ewą. Imię to nadał jej Adam. W hebrajskim brzmiało ono Chawwa i było efektem gry słów – hebr. „chaj” to żyjący. Stąd Ewa stała się matką wszystkich żyjących.

Adam i Ewa to pierwsi ludzie, a zatem rodzice całej ludzkości. Są równocześnie pierwszą parą małżeńską. W Księdze Mądrości Adam został określony „Prarodzicem świata”.

Po czym Bóg im błogosławił, mówiąc do nich: Bądźcie płodni i rozmnażajcie się, abyście zaludnili ziemię i uczynili ją sobie poddaną; abyście panowali nad rybami morskimi, nad ptactwem powietrznym i nad wszystkimi zwierzętami pełzającymi po ziemi. (Rdz 1,28)

W Księdze Rodzaju trzykrotnie zostało podkreślone podobieństwo ludzi do Boga, które polega na panowaniu nad ziemią. Adam jest również tym, który nadał nazwy istotom żywym (Rdz 2,19).

Początkowo Adam i Ewa mieszkali w raju, ale zostali wygnani z ogrodu Eden na skutek złamania zakazu ustanowionego przez Bogu – skosztowali owocu z drzewa dobra i zła. Grzech pierwszych rodziców nazywany jest grzechem pierworodnym i dziedziczą go wszyscy ludzie.

Polecamy również:

  • Stworzony na obraz i podobieństwo

    Wszystkie stworzenia są w pewnym stopniu podobne do Boga, jednak w szczególny sposób człowiek, który został stworzony na obraz i podobieństwo Boże. Więcej »

  • Wolna wola

    Bóg stworzył człowieka jako istotę rozumną i obdarzoną wolną wolą. Wolną wolą nazywa się władzę decydowania o samym sobie, określania siebie oraz możliwość podejmowania samodzielnie decyzji, wyborów dotyczących biegu wydarzeń, działania bądź niedziałania. Człowiek posiada tę zdolność, gdyż... Więcej »

  • Kto jest moim bliźnim?

    Miłość bliźniego stanowi centrum moralności chrześcijańskiej. Nie można bowiem żyć w komunii z Bogiem, jeśli nie żyje się w komunii z bliźnimi. Co więcej, nie można kochać Boga, jeśli grzeszy się przeciwko bliźnim. Miłość bliźniego jest nieodłączna od miłości Boga. Więcej »

  • Natura człowieka

    Człowiek, jako stworzenie Boga, musi być stworzeniem dobrym. Mówiąc jednak o naturze ludzkiej, sprawa staje się bardziej skomplikowana. Ludzie, jako jedyne stworzenia, zostali bowiem ukonstytuowani w przyjaźni z Bogiem, w stanie świętości i sprawiedliwości, aby móc uczestniczyć w Jego życiu. Więcej »

  • Moralność czynów ludzkich i uczuć

    Prawo moralne jest dziełem Boga; Jego ojcowskim pouczeniem. Wyznacza człowiekowi drogi, zasady postępowania, które mają go zaprowadzić do szczęścia. Równocześnie zakazuje tego co złe, czyli tego co odwraca człowieka od Pana. Więcej »

Komentarze (0)
Wynik działania 4 + 1 =
Ostatnio komentowane
Iiriruufu
• 2025-02-12 20:43:57
nie wiem po co takie łatwe działanie
• 2025-02-04 15:03:23
W planie wydarzeń punkt 1 i 2 powinny być zamienione miejscami.
• 2025-01-29 19:30:27
Jest tu zawarte wiele niezbędnych oraz interesujących informacji o twórcy i artyście jakim...
• 2025-01-26 10:13:01
To ja ola
• 2025-01-20 14:10:30