Mormoni to potoczne określenie członków Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych Dnia Ostatniego, założonego przez Josepha Smitha w 1830 r. w Stanach Zjednoczonych.
Joseph Smith twierdził, że w 1823 roku doznał objawienia, w którym ukazał mu się „niebiański wysłannik" — anioł imieniem Moroni, wskazując miejsce ukrycia złotych płyt. Na owych płytach była zapisana historia wzajemnych relacji Boga i ludzi, którzy zamieszkiwali kontynent amerykański w okresie od około 600 lat p.n.e. do 400 roku n.e. Autorami zapisków mieli być starożytni prorocy i kronikarze.
Historia ze złotych płyt została przetłumaczona przez Josepha Smitha z języka egipskiego i następnie ogłoszona jako „Księga Mormona” w 1830 r. Jej tytuł pochodzi od imienia Mormona, który był jednym z ostatnich spośród starożytnych proroków – twórców zapisków.
Wyznawcy Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych Dnia Ostatniego uważają „Księgę Mormona” za świętą księgę, słowo samego Boga i drugie świadectwo o Jezusie Chrystusie (zaraz po Biblii). Do pism świętych należą także: „Nauki i Przymierza” (zbiór objawień, które zostały dane w celu ustanowienia Kościoła Jezusa Chrystusa w dniach ostatnich) oraz „Perła Wielkiej Wartości” (wybór objawień, tłumaczeń i zapisków Josepha Smitha).
Według Księgi Mormona Jezus Chrystus po swoim zmartwychwstaniu najpierw ukazał się uczniom w Starym Świecie, a następnie zstąpił z nieba i ukazał się swoim uczniom w starożytnej Ameryce. Podczas tej wizyty uzdrawiał chorych, nauczał ewangelii, błogosławił dzieci oraz powołał dwunastu apostołów, aby zorganizowali Jego Kościół w Nowym Świecie.
Mormoni wierzą, że Bóg nadal porozumiewa się z ludźmi poprzez żyjących proroków. Jednym z nich miał być założyciel Kościoła – Joseph Smith. Tym samym odrzucają uznawany przez większość wyznań chrześcijańskich dogmat, że Objawienie zostało zakończone na Jezusie Chrystusie i może być tylko wyjaśniane.
Mormoni wierzą w tzw. Boską Trójcę., która składa się z trzech samodzielnych (!) istot – Boga Ojca, Jezusa Chrystusa i w Ducha Świętego. Tym co je łączy jest wspólny cel i wola.
Jednym z charakterystycznych elementów doktryny mormońskiej jest bardzo dosłowne interpretowanie określeń „dzieci Boga”, czy „syn” albo „córka Boga”. Członkowie Kościoła uznają bowiem, że człowiek składa się ze śmiertelnego ciała oraz nieśmiertelnego ducha. Owo ciało człowiek dziedziczy po ziemskich rodzicach, natomiast Ojcem ducha jest Bóg (także nazywany „Ojcem w Niebie”).
Mormoni praktykują chrzest przez zanurzenie. Jest on udzielany dzieciom w 8 roku życia. Ponadto uznają także chrzest zastępczy, który przyjmuje się inne osoby m.in. za zmarłych, oraz rytuał Wieczerzy Pańskiej. Członkowie Kościoła spotykają się co niedzielę na wspólne nabożeństwa. Obchodzą Święta Bożego Narodzenia i Wielkanoc.
Wyznawcy Kościoła mormońskiego wierzą, że na kontynencie amerykańskim zostanie zbudowany Syjon (Nowa Jerozolima), a Chrystus będzie osobiście królował na Ziemi, która uzyska rajską świetność.
Do 1895 r. Mormoni dopuszczali poligamię, uzasadniając to tradycją patriarchalną Starego Testamentu, ale obecnie jest ona zakazana. Ważną rolę dla wyznawców Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych Dnia Ostatniego pełnią więzy rodzinne, które uznawane są za wieczne. Stąd mormoni mają zazwyczaj wielodzietne rodziny. Przywiązują wagę do starannego wychowania i wykształcenia swoich dzieci. Wszystkich wyznawców obowiązuje zakaz picia alkoholu, kawy, herbaty, używania tytoniu i innych szkodliwych substancji.
Kościół utrzymuje się z dziesięciny – każdy jego członek oddaje na rzecz wspólnoty 10 procent swoich dochodów. Zasada ta ma swoje źródło w Starym
