Felicjanki (pełna nazwa: Zgromadzenie Sióstr Świętego Feliksa z Kantalicjo Trzeciego Zakonu Regularnego Świętego Franciszka Serafickiego) to żeńskie zgromadzenie zakonne powstałe w Warszawie w 1855 r. Założyła je bł. Maria Angela Zofia Truszkowska. Przez Stolicę Apostolską zostało zatwierdzone w 1899 r. Patronem Zgromadzenia jest św. Feliks.
Felicjanki od początku odwołały się do duchowości franciszkańskiej (św. Franciszka z Asyżu). Za swojego opiekuna uważają również św. Józefa. Ich życie przesiąknięte jest kultem maryjnym oraz kultem Najświętszego sakramentu (Eucharystia stanowi centrum felicjańskiej duchowości).
Siostry felicjanki swoje powołanie realizują przez służbę dzieciom, osobom starszym, opuszczonym, chorym i potrzebującym pomocy. Często angażują się w prace apostolskie w parafiach: pracują jako katechetki, prowadzą grupy modlitewne, zajmują się organizacją rekolekcji, dni skupienia. Bywają organistkami oraz zakrystiankami. Prowadzą również przedszkola, szkoły w Warszawie i domy pomocy społecznej.
Felicjanki zajmują się także działalnością misyjną w Kenii. Poza Polską pracują także we Włoszech, Francji, Anglii, Estonii i na Ukrainie.
Obecnie na świecie jest ok. 2280 felicjanek, w tym 772 Polek, z czego 42 na misjach i zagranicą.