Liturgia jest szczytem, do którego zmierza działalność Kościoła, i jednocześnie jest źródłem, z którego wypływa cała jego moc. (Sobór Watykański II, konst. Sacrosanctum Concilium, 10)
Co to jest liturgia?
Słowo liturgia pochodzi od greckiego wyrazu leiturgia (leitos – publiczny, ergon – służba, praca). Pierwotnie w Grecji oznaczało „służbę publiczna” rozumianą jako służbę pełnioną przez lud lub na rzecz ludu. W Nowym Testamencie pojawia się w kontekście stricte religijnym – jako wyraz oznaczający celebrację kultu Bożego bądź – szerzej – posługę chrześcijańską i głoszenie Ewangelii (Flp 2, 14-17;30, Rz 15, 16). U Św. Pawła termin liturgia oznaczał także pełnienie czynów miłości.
Od IX wieku terminem liturgia w chrześcijaństwie bizantyńskim zaczęto nazywać oznaczano wspólnotowe sprawowanie kultu. Kościół rzymski przyjął ten termin dopiero w XVI w., wcześniej obowiązywało określenie Divina Officia (łac. „zajęcia Boże”). Obecnie do liturgii zaliczana jest: Eucharystia (Msza Święta), sakramenty święte, sakramentalia, Liturgia Godzin oraz celebracje roku liturgicznego (święta i uroczystości).
Liturgia jest prawnie ustalonym kultem Kościoła. Obrzędy liturgiczne nie podlegają zatem (nieuzasadnionym)