Kult świętych w Kościele katolickim opiera się na przekonaniu, że osoby te zostały nie tylko zbawione, ale również mają moc wstawiennictwa za swoich żyjących braci i sióstr u Boga. Jest zatem wyrazem aktywnej więzi między niebem a ziemią.
Kościół oddaje cześć świętym poprzez modlitwę, ale również dzieła sztuki (pieśni, obrazy, rzeźby, etc.) oraz kult relikwii. Niemniej należy przy tym zaznaczyć, że materialne przedstawienia świętych i relikwie, nie odbierają czci jako takie, ale służą do nawiązania kontaktu ze świętymi przez zaangażowanie zmysłów człowieka (wiernemu łatwiej jest odczuć więź ze świętym, gdy modli się przed jego materialnym przedstawieniem). Odnośnie modlitwy do świętych należy podkreślić, że w liturgii nie modlą się bezpośrednio do świętych, ponieważ oni sami z siebie nic uczynić nie mogą, ale modlimy się przez wstawiennictwo świętych do Boga, jedynego dawcy zbawienia.
Na cześć świętych można budować kościoły, kaplice, ołtarze, erygować bractwa, obdarzać duchowymi przywilejami, odbywać publiczne modlitwy oraz procesje. Niemniej prawdziwy kult świętych w Kościele wyraża się w oddawaniu czci, naśladowaniu ich wiary i miłości i przyzywaniu ich pomocy i wstawiennictwa.
