Sakramenty (łac. sacramentum: „zastaw, przysięga wojskowa na wierność, zobowiązanie”) są znakami łaski. Wszystkie zostały ustanowione przez Jezusa Chrystusa. Ich szafarzem jest Kościół, który przez te znaki udziela wiernym życia Bożego.
Obrzędy widzialne są urzeczywistnieniem, przekazaniem łaski właściwej każdemu z sakramentów. Przynoszą one owoc tym, którzy przyjmują je z odpowiednią dyspozycją, tj. po spełnieniu wymaganych warunków.
Sakramenty obejmują wszystkie etapy i ważne momenty życia chrześcijanina. Kościół katolicki przyjmuje siedem sakramentów: chrzest, bierzmowanie, Eucharystię, pokutę, namaszczenie chorych, kapłaństwo i małżeństwo. Siedem sakramentów Kościoła dzieli się na 3 grupy: sakramenty wtajemniczenia chrześcijańskiego, sakramenty uzdrowienia oraz sakramenty w służbie komunii.
Do sakramentów wtajemniczenia chrześcijańskiego należą: chrzest, bierzmowanie i Eucharystia.
Do sakramentów uzdrowienia należy sakrament pokuty i pojednania oraz sakrament namaszczenia chorych.
Do sakramentów w służbie komunii należy kapłaństwo i małżeństwo.
Sakramenty święte – opis
Sakrament chrztu otwiera człowiekowi dostęp do innych sakramentów. Sama nazwa „chrzest” została nadana ze względu na główny obrzęd, przez który jest sakrament wypełniany: chrzcić oznacza „zanurzyć, pogrążyć”. W interpretacji Kościoła owo zanurzenie w wodzie jest symbolem śmierci i zmartwychwstania katechumena w Chrystusie. Chrztu udziela się jeden raz; nie może on być powtórzony. Jest również nieodwołany i nieodwracalny. Chrzest jest początkiem nowego życia – wejściem w życie Trójcy Świętej. Człowiek nieochrzczony nie ma wstępu do Królestwa Bożego.
Sakrament bierzmowania stanowi dopełnienie, udoskonalenie łaski chrztu. Jest praktykowany zarówno w Kościele zachodnim, jak i wschodnim. Bierzmowanie nazywane jest „sakramentem dojrzałości chrześcijańskiej”, gdyż powinno zostać udzielone osobie dojrzałej (pod względem wiary, a nie wieku). W Kościele rzymskim szafarzem sakramentu bierzmowania jest biskup. Istotą obrzędu jest namaszczenia krzyżmem na czole kandydata wraz z nałożeniem ręki. Przy bierzmowaniu kandydatowi towarzyszy tzw. świadek bierzmowania, który ma być dla niego pomocnikiem duchowym, podobnie jak rodzice chrzestni.
Sakrament Eucharystii jest streszczeniem i podsumowaniem całej wiary chrześcijańskiej; Najświętszym Sakramentem – stanowi sakrament sakramentów. Eucharystia jest nazywana także Wieczerzą Pańską, sakramentem miłosierdzia, znakiem jedności, węzłem miłości, ucztą paschalną. Najpopularniejszym określeniem jest jednak Komunia, ponieważ przez ten sakrament wszyscy wierni jednoczą się z Chrystusem i stają się uczestnikami Jego Ciała i Jego Krwi; Jego Ofiary. Kościół zachęca, aby przyjmować sakrament Eucharystii jak najczęściej (nawet codziennie) i zobowiązuje wiernych do przyjmowania Komunii przynajmniej raz w roku – w okresie Wielkanocnym.
Sakrament pokuty i pojednania jest niezbędny w życiu chrześcijańskim. Chociaż chrzest daje człowiekowi nowe życie, to nie eliminuje słabości natury ludzkiej, która przejawia się w jej skłonności do grzechu – tzw. pożądliwości. Grzech cechuje zatem każdego wiernego. Jedyną drogą do uzyskania odpuszczenia grzechów popełnionych po chrzcie jest właśnie sakrament pokuty i pojednania. Podstawowa struktura sakramentu pokuty i pojednania składa się dwóch elementów: z jednej strony z aktów człowieka (czyli z żalu za grzechy, spowiedzi i zadośćuczynienia), z drugiej natomiast z działania Boga, który przebacza mu grzechy za pośrednictwem Kościoła. Kapłan, udzielając wiernemu rozgrzeszenia, jest znakiem i narzędziem miłosierdzia Bożego
