Badaczami Pisma Świętego określa się niezależne chrześcijańskie organizacje wyznaniowe, które wywodzą się z Towarzystwa Biblijnego i Traktatowego „Strażnica”, założonego w 1888 r. przez amerykańskiego kaznodzieję Ch.T. Russella.
Badacze Pisma Świętego nie należą do nurtu protestanckiego, do którego często bywają błędnie zaliczani, gdyż ich cechą charakterystyczną jest antytrynitaryzm – odrzucają dogmat o Trójcy Świętej, uznając Ducha Świętego jedynie za moc, energię Bożą, a nie za osobę. Tylko Chrystusa uważają za istotę duchową stworzoną bezpośrednio przez Boga Ojca.
Badacze Pisma Świętego bywają także mylnie utożsamiani ze Świadkami Jehowy. Wynika to z faktu, że po śmierci Ch. T. Russela prezesem ruchu Badaczy został w 1916 r. Joseph F. Rutherford. Wprowadził on wówczas liczne reformy i w efekcie część członków opuściła Towarzystwo, zarzucając nowemu prezesowi odejście od idei poprzednika. Założyli oni Zrzeszenie Wolnych Badaczy Pisma Świętego. Zatem kiedy w 1931 r. Rutherford zmienił zatem nazwę ruchu swoich zwolenników na „Świadkowie Jehowy”, to Badaczy w Towarzystwie oficjalnie nie było.
Ruch Badaczy sam w sobie również nie jest ruchem jednolitym. W 1929 r. z Zrzeszenia Wolnych Badaczy Pisma Świętego wierni ideom Russella członkowie odłączyli się i utworzyli Stowarzyszenie Badaczy Pisma Świętego (tzw. russeliści). Później zachodziły dalsze podziały w ramach tych dwóch organizacji, ale obie przetrwały do dziś. Działają także w Polsce. Ich wyznawcy zgodnie uznają Pismo Święte za jedyne źródło wiedzy i klucz do poznania przyszłości. Wszyscy Badacze wierzą również, że Chrystus jako istota niewidzialna przyszedł ponownie na świat w roku 1874 r. i podkreślają bliskość Królestwa Bożego; mają poglądy millenarystyczne. Znakiem przyjęcia do wspólnot Badaczy jest chrzest przez zanurzenie, który dotyczy wyłącznie osób dojrzałych.
Badacze Pisma Świętego nie uznają w zasadzie obrzędów liturgicznych, ale raz w roku obchodzą Pamiątkę Ostatniej Wieczerzy Jezusa Chrystusa. Nie przyjmują również tradycji Kościoła, sakramentów, kultu Maryi, obrazów, tradycji spowiedzi, celibatu, świętych, relikwii, czyśćca i piekła.
Zarówno Badacze Pisma Świętego jak i Świadkowie Jehowy odczytują tetragram JHWH jako Jehowa, a nie jako Jahwe.
Badacze Pisma Świętego w Polsce
W Polsce działa zarówno Stowarzyszenie Badaczy Pisma Świętego jak i Zrzeszenie Wolnych Badaczy Pisma Świętego. Obie organizacje zostały zarejestrowane w 1960 r., ale sami Badacze pojawili się w naszym kraju już na początku XX w.
Zrzeszenie Wolnych Badaczy Pisma Świętego w RP liczy blisko 2 tysiące członków. Organizacja posiada 61 zborów, a jej główna siedziba znajduje się w Krakowie. Najwięcej Wolnych Badaczy mieszka w Małopolsce. Zrzeszenie posiada własne wydawnictwo o nazwie „Na Straży”, zajmujące się publikacją materiałów religijnych.
Stowarzyszenie Badaczy Pisma Świętego w Polsce obecnie liczy około 215 członków. Organizacyjnie dzieli się na zbory, które są jednostkami autonomicznymi. W 2011 r. takich zborów było piętnaście. Główna siedziba znajduje się w Bydgoszczy. Stowarzyszenie wydaje dwumiesięcznik „Świt Królestwa Bożego i wtórnej obecności Jezusa Chrystusa” w nakładzie kilkuset egzemplarzy.