Biografia
Wojciech Młynarski urodził się 26 marca 1941 roku w Warszawie. Był polskim poetą, reżyserem, satyrykiem oraz artystą kabaretowym. Napisał liczne teksty piosenek. Uznawany jest za jednego z najwybitniejszych twórców powojennego kabaretu literackiego.
Jego ojciec był inżynierem rolnym, jednak przodkowie Wojciecha byli od zawsze związani z życiem artystycznym – jego dziadkiem był kompozytor i skrzypek Emil Młynarski, a wujek znany pianista Artur Rubinstein. Ojciec poety zmarł w 1943 roku, po czym wraz z matką i siostrą Barbarą Wojciech powrócił do jej rodzinnego domu w podwarszawskim Komorowie. Tam artysta spędził dzieciństwo. Później kształcił się w Liceum Ogólnokształcącym im. Tomasza Zana w Pruszkowie. Już w młodych latach pisał wiersze i reżyserował szkolne przedstawienia. Maturę zdał w 1957 roku, po czym rozpoczął studia na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego.
Pod koniec studiów Wojciech Młynarski zaangażował się w kulturę studencką i stał się w tym środowisku rozpoznawalną twarzą.
Jego pierwszą żona była Anna Godlewska, piosenkarka i aktorka. Z tego związku Młynarski ma dwie córki, prezenterki telewizyjne (Agata i Paulina) oraz syna Jana. Drugi raz żonaty był z Jadwigą. Wojciech Młynarski cierpiał na afektywną chorobę dwubiegunową. Zmarł 15 marca 2017 roku. W tym samym czasie debiutował u Jana Pietrzaka w teatrze klubu studenckiego „Hybrydy”, od czego bujnie zaczęła rozwijać się jego kariera.
 |
| Wojciech Młynarski, autor: Jarosław Kruk /www.wikipedia.org.pl |
Twórczość
Pierwszym programem kabaretowym była Radosna gęba stabilizacji. Został doceniony przez krytykę ze względu na novum, które wnosił do kabaretu studenckiego, do tej pory poetyckiego, a u Młynarskiego zyskiwał on wydźwięk ironiczny i drwiący. W 1963 roku Młynarski prezentował swoje utwory w Programie III Polskiego Radia. Dzięki tej rozgłośni popularność zyskały takie piosenki jak Niedziela na Głównym czy Pitekantropus.
Wojciech Młynarski związał się z „Hybrydami” na cały okres studiów. Po obronie pracy magisterskiej otrzymał propozycję pracy na uczelni w charakterze asystenta, wybrał jednak działalność artystyczną.
W latach 60. poeta odniósł sukces na II i III Krajowym Festiwalu Piosenki w Opolu, otrzymał wówczas również nagrodę Zrzeszenia Studentów Polskich za najlepszą piosenkę studencką. Niektóre jego utwory znalazły się w ścieżce dźwiękowej serialu Wojna domowa.
W tym samym czasie Młynarski podjął współpracę z licznymi polskim kabaretami, z którym stworzył piosenki W Polskę idziemy, Po prostu wyjedź w Bieszczady, W co się bawić czy Ludzie to kupią. Jego teksty miały charakter humorystyczny, ale poruszały ważne problemy społeczne.
Niezwykle owocna okazała się współpraca z kabaretem Dudek i Jerzym Wasowskim, z którym Młynarski stworzył m.in. Balladę o dzikim zachodzie i Po co babcię denerwować.
W latach 70. Zaczął tworzyć większe formy – libretta musicalowe i operowe np. Henryk IV na łowach, Lucyfer czy Jadwiga, królowa Polski. Tworzył również piosenki musicalowe do spektakli Cień czy Wesołego, powszedniego dnia. Wojciech Młynarski zajmował się także przekładami piosenek zagranicznych np. z musicalu Chicago czy Jesus Christ Superstar.
Dyskografia Wojciecha Młynarskiego:
1967 – Wojciech Młynarski śpiewa swoje piosenki
1968 – Dziewczyny bądźcie dla nas dobre na wiosnę
1970 – Obiad rodzinny
1971 – Recital '71
1980 – Szajba
1986 – Młynarski w Ateneum
1989 – Jeszcze w zielone gramy
1989 – Młynarski w Paryżu
1995 – Piosenki... ballady...
1995 – Róbmy swoje 95'
2000 – Złota kolekcja: Absolutnie
2001 – Prawie całość
2002 – Niedziela na Głównym: Gala 2001
2003 – Zamknięty rozdział
2004 – Młynarski i Sent. Jesteśmy na wczasach ... na żywo 2001
2005 – Czterdziecha
2006 – Od piosenki do piosenki. Gwiazdozbiór muzyki rozrywkowej
2008 – Pogadaj ze mną
2014 – Tutaj mieszkam