Biografia
Janusz Anderman urodził się 7 kwietnia 1949 roku we Włoszczowie. Jest poetą, pisarzem, ale również reżyserem i scenarzystą sztuk teatralnych i radiowych. Ukończył filologię słowiańską na Uniwersytecie Jagiellońskim, a w latach 80. Pracował w redakcjach czasopism „Puls” oraz „Student”. Był również współpracownikiem Radia Wolna Europa. Zasiadał w komisji ds. współpracy z „Solidarnością” Związku Literatów Polskich. 5 stycznia 1982 roku internowano go i do 24 lipca więziony był na warszawskiej Białołęce.
Debiutował na łamach prasy w 1970 roku. Został nominowany do Nagrody Literackiej Nike za powieść Cały czas, a w 2009 roku na jej podstawie powstał scenariusz do filmu Mniejsze zło w reżyserii Janusza Morgensterna. Obecnie jest felietonistą „Gazety Wyborczej” oraz członkiem Polskiej Akademii Filmowej.
Został odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Srebrnym Medalem Gloria Artis, Nagrodą im. Fundacji Kościelskich czy Nagrodą im. Wilhema Macha.
Prywatnie był żonaty z aktorką Joanną Trzepiecińską, z którą ma dwóch synów.
Twórczość
Największe uznanie wśród utworów Andermana uzyskały jego powieści o profilu środowiskowym – Zabawa w głuchy telefon (1976); Gra na zwłokę (1979). Napisał też popularne zbiory opowiadań m.in. Brak tchu (1983-1988); Kraj świata (1988) czy Tymczasem (1988). Jego proza jest tłumaczona na kilkanaście języków obcych.
Wybrana twórczość Janusza Andermana:
Zabawa w głuchy telefon (1976)
Autostop (1978 pod pseudonimem Marcin Czech)
Gra na zwłokę (1979)
Brak tchu (1983)
Kraj świata (1988)
Tymczasem (1998)
Największy słoń na świecie (2003)
Cały czas (2006)
Nowe fotografie (2007)
To wszystko (2008)
Grzybki halucynogenne
Czarne serce (2015)