 |
| Popiersie Septymiusza Sewera/ Saperaud(27 X 2005) |
Popiersie
Rodzajem rzeźby typowej dla starożytnego Rzymu były popiersia, czyli kamienne portrety. Wykonywano je z białego marmuru, który następnie polerowano. Używano do tego celu dłuta, pilników i młotów, w późniejszym okresie zaś świdra. Historycy sztuki uważają, że forma ta wykazuje podobieństwo z etruskimi portretami sarkofagowymi (podobnie jak inne rzeźby nawiązują do sztuki etruskiej, np. Wilczyca Kapitolińska).
Popiersie rzymskie charakteryzuje dbałość o przedstawienie najdrobniejszych detali czaszki i twarzy. Portrety są niemal żywe i odzwierciedlają osobowość modela. Stąd mówi się o ich szczególnym psychologizmie. Jednocześnie cechuje je realistyczna technika prezentacji. Popiersia nie mają być idealizacją, ale wierną kopią rzeczywistości. Wykonywano je najczęściej na zamówienie konkretnych osób. Najsłynniejsze rzymskie rzeźbione portrety to popiersia Cezara, Cycerona, Seneki czy Wespazjana.
Relief i rzeźba pełna
Reliefy rzymskie różnią się nieco od greckiej płaskorzeźby. Cechuje je większy realizm w odtwarzaniu postaci, zwłaszcza twarzy, ale również konkretnych scen obyczajowych. Mniejszą uwagę poświęca się tu natomiast samej kompozycji. Koncentrują się one wokół zróżnicowanej tematyki: mitologicznej, historycznej, obyczajowej, alegorycznej. Szczególnie rozwinęła się forma reliefów historycznych, które opowiadały określone wydarzenia. Znane reliefy to np. rzeźba rodziny cesarskiej na Ołtarzu Pokoju i relief na kolumnie Trajana. Rzeźba figuralna obok bogów przedstawia często władców i mówców.
 |
| Ara Pacis - fragment reliefu/ MM (9 XII 2005) |
Posąg konny
Posąg konny to wynalazek typowo rzymski. Na koniu umieszczony jest najczęściej zwycięzca i wódz. Pomnik taki jest znacznie bardziej sugestywny i dynamiczny niż rzeźba statyczna. Najsłynniejszym przykładem jest posąg konny Marka Aureliusza.
Rzeźba nagrobna
Ważnym rodzajem rzeźby była rzeźba nagrobna, którą umieszczano na sarkofagach, kaplicach czy mauzoleach oraz w niszach katakumb. Dominowały tu zdobienia w postaci elementów roślinnych czy scen mitologicznych.