Polski pisarz, eseista, epistolograf, pisujący również po francusku. Urodził się 10 grudnia 1893 roku w Krakowie, a zmarł w Bernie 4 października 1969. Dzieciństwo spędził na Podolu i w Warszawie – uczęszczał tam do szkoły Zgromadzenia Kupców. Od 1906 roku znów osiadł na Podolu w majątku Winikowiec, gdzie pobierał nauki prywatne. W tych latach uczęszczał także do warszawskiego gimnazjum I. Chrzanowskiego, z którego odszedł po konflikcie z katechetą. Maturę zdał eksternistycznie w 1911 roku, a następnie udał się do Krakowa na studia na Uniwersytecie Jagiellońskim (filozofia i historia). W Monachium studiował medycynę, a na szwajcarskich uczelniach m.in. historię literatury.
 |
| Jerzy Stempowski /www.wikipedia.org.pl |
Po zakończeniu I wojny światowej pracował jako kurier w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Uczestniczył w wojnie polsko-radzieckiej w 1920 roku, jako korespondent Polskiej Agencji Telegraficznej w Paryżu, Genewie i Berlinie. W Warszawie pracował w biurze prezydenta Rady Ministrów, a następnie w Państwowym Banku Rolnym.
Od 1929 roku współpracował z „Wiadomościami Literackimi”, a w 1934 został współzałożycielem klubu literackiego „Domek w Kołomnie”.
We wrześniu 1939 roku przekroczył granicę węgierską i dostał się do Berna. W 1946 roku nawiązał współpracę z paryską „Kulturą” publikując tam pod pseudonimem Paweł Hostowiec.
Jest laureatem licznych nagród literackim m.in. nagrody za esej im. Neymana, nagrody im. Anny Godlewskiej czy nagrody im. Alfreda Jurzykowskiego.