Éric-Emmanuel Schmitt jest francuskim pisarzem - dramaturgiem, eseistą, powieściopisarzem.
Urodził się 28 marca 1960 w Sainte-Foy-lès-Lyon. Z wykształcenia jest filozofem - w latach 1980-1985 uczęszczał École normale supérieure, elitarnej francuskiej uczelni. Był wykładowcą filozofii na Uniwersytecie Sabaudzkim.
Debiutuje sztuką La Nuit de Valognes w 1991 roku. W 1994 roku wydaje pierwszą powieść „La Secte des egoistes” wydaną w polsce jako "Sekta egoistów" w 2015 roku. Jego książki zostały przetłumaczone na 40 języków, a sztuki są wystawiane w 50 krajach.
Od 2002 roku mieszka w Brukseli.
Charakterystyka twórczości Schmitta
Utwory Erica Emmanuela Schmitta w przystępny sposób poruszają problemy filozoficzne i egzystencjalne. W swoich książkach szuka odpowiedzi na pytania o sens życia, naturę człowieka, obecność Boga w świecie lub jej brak, miłość czy śmierć. W jego twórczości widoczna jest fascynacja muzyką oraz wiarą w różnych jej przejawach. Najbardziej znaną książką Schmitta jest "Oskar i pani Róża". Została ona zekranizowana w 2009 roku (wyreżyserowana przez autora).
Najważniejsze dzieła:
Proza:
1994 – "Sekta egoistów" (polskie wydanie 2015)
2000 – „Ewangelia według Piłata”