 |
| Xavier González - Paulo Coelho (2003) |
Paulo Coelho urodził się w 1947 roku w Rio do Janeiro jako syn Pedra i Ligii. Jego ojciec był inżynierem, matka zajmowała się domem. Kiedy chłopiec ukończył 7 lat, posłano go do szkoły Jezuitów San Ignacio. Paulo nie był szczególnie religijny i zwyczaje panujące w szkole niezbyt mu odpowiadały. Jego pasją stało się natomiast pisanie, otrzymał nawet nagrodę w konkursie poetyckim.
Ojciec, który chciał, by syn był inżynierem, nie mógł pogodzić się z jego sprzeciwem, uznał to za przejaw choroby i trzykrotnie oddawał go do kliniki psychiatrycznej. Jednak lekarze nie doszukali się znamion żadnej patologii. Paulo nie miał o to pretensji, przekonany, że zachowanie ojca wynika z troski i miłości. Zdania jednak nie zmienił i nie został inżynierem, choć pod wpływem nalegań rodziców rozpoczął studia prawnicze. Pociągało go życie artystyczne, był związany z grupą teatralną i podejmował próby dziennikarskie.
Wówczas do Brazylii docierała kultura hippisowska, która zafascynowała Paula. Mimo represyjnego reżimu wojskowego panującego w kraju, zapuścił włosy, nie nosił dowodu osobistego, sięgał po narkotyki i starał się żyć pełnią życia. Dużo podróżował po Ameryce Południowej, Afryce Północnej, Meksyku i Europie. Spotkanie z Raulem Seixasem przyniosło im obu sukces. Paulo napisał teksty do utworów kompozytora, płyta sprzedała się w 500 tysiącach egzemplarzy. Artyści kontynuowali współpracę do 1976 roku, razem zmieniając oblicze muzyki rockowej w Brazylii i odnosząc sukces finansowy. Angażowali się także w działalność polityczną i społeczną, w 1973 wstąpili do Stowarzyszenia Alternatywnego, gdzie działali m.in. na rzecz praw jednostki, sprzeciwiali się ideologii kapitalistycznej, a także zgłębiali tajniki czarnej magii.
Za działalność antyrządową (rozpowszechnienie ulotek, w których domagano się rozszerzenia wolności dla jednostki) zostali aresztowani. Paulo Coelho trafił do więzienia w 1974 r. Fakt, że był wcześniej pacjentem klinik psychiatrycznej prawdopodobnie ocalił mu życie, ponieważ uznano go za osobę niepoczytalną i po pewnym czasie wypuszczono.
Pobyt w więzieniu uświadomił mu, że pragnie wieść zwyczajne, uporządkowane życie. Rozpoczął pracę w wytwórni płytowej Polygram, tam też poznał swoją przyszłą żonę. Nadal nie był jednak usatysfakcjonowany swoim życiem, jego prawdziwą pasja była literatura. Porzucił więc pracę i kupił maszynę do pisania. W 1977 r. roku razem z żoną przeprowadził się do Londynu i zaczął pisać, początkowo bez większego powodzenia. Powrócił więc do Brazylii i znów podjął pracę w wytwórni płytowej, ale wytrzymał tylko 3 miesiące. Rzucił pracę i żonę. Pisał.
Obecnie mieszka we Francji, z drugą żoną Cristiną Oiticicą.
Paulo Coelho - twórczość
Paulo Coelho jest autorem ponad 30 książek publikowanych na całym świecie. Cytaty z jego dzieł stały się popularnymi aforyzmami, powtarzanymi nawet przez tych, którzy nie znają jego twórczości.
Autor porusza w swoich utworach zagadnienia egzystencjalne, posługując się prostym językiem i alegoriami. O sprawach trudnych mówi w sposób jasny i przystępny. W wielu jego utworach powraca kwestia poszukiwania sensu życia. Pisarz przekonuje, że każdy ma własne powołanie i tylko żyjąc w zgodzie z nim, możemy być szczęśliwi. Na takie pojmowanie ludzkiego losu wpłynęły niewątpliwie doświadczenia samego autora, który wierzy, że życie daje nam znaki. On sam otrzymał taki znak, który kazał mu ruszyć z pielgrzymką do Santiago de Compostella. Na tej podstawie powstała książka „Pielgrzym”.
Pisarz jest krytykowany w kręgach katolickich za propagowanie czarnej magii. Zarzuca się mu także zapożyczenia z dzieł innych autorów (nie zawsze sygnalizowane).
Wybrane książki Paulo Coelho:
„Alchemik” 1996
„Weronika postanawiam umrzeć” 2000
„Pielgrzym” 2003
„Jedenaście minut” 2004
„Na brzegu rzeki Piedry usiadłam i płakałam” 2007
„Brida” 2008