 |
| Melchior Wańkowicz |
Melchior Wańkowicz urodził się w 1892 roku w Kałużycach. Pochodził z kresowej rodziny ziemiańskiej herbu Lis. Był najmłodszym z czworga dzieci Melchiora i Marii Wańkowiczów. Bardzo wcześnie stracił rodziców, ojciec zmarł dwa miesiące po jego narodzinach, a matka niespełna trzy lata później. Wówczas zaopiekowała się nim babka mieszkająca na Kowieńszczyźnie.
Wańkowicz kształcił się w Gimnazjum Pawła Chrzanowskiego w Warszawie, a później w Krakowie w Szkole Nauk Politycznych i na Uniwersytecie Jagiellońskim (prawo). Już w szkole średniej angażował się w działalność akademickich organizacji niepodległościowych. Wcześnie też rozpoczął karierę literacką i dziennikarską. W 1906 roku „Osa” opublikowała szaradę jego autorstwa. Jednak prawdziwy debiut dziennikarski Wańkowicza przypada na rok 1909, kiedy rozpoczął wydawanie konspiracyjnego pisma „Wici”. Publikował tam pod pseudonimem Jerzy Łużyc. Nie brał udziału w walkach podczas I wojny światowej, pełnił natomiast funkcję pełnomocnika Centralnego Komitetu Obywatelskiego (1915-1916), pomagającego Polakom w Rosji.
Po zakończeniu I wojny światowej był kierownikiem Działu Prasy i Propagandy Towarzystwa Straży Kresowej. Był odpowiedzialny za wydawanie
