Geneza
Bezpośrednią inspiracją do napisania „Czarodziejskiej góry” był dla Tomasza Manna pobyt w sanatorium w Davos w 1912 roku, gdzie podczas odwiedzin żony chorującej na gruźlicę rozpoznano u niego podejrzane zmiany w płucach. Pisarz jednak nie chciał poddać się kuracji i w przeciwieństwie do bohatera swojej powieści, czym prędzej opuścił sanatorium. Ponadto kilka postaci występujących w „Czarodziejskiej górze” posiada realne pierwowzory, jak Naphta (Georg Lukacs), Peeperkorn (Gerhart Hauptmann).
Czas i miejsce akcji
Czas akcji obejmuje siedem lat przed wybuchem I wojny światowej (1914), która stanowi finał powieści, natomiast czas narracji sięga znacznie wcześniej (wspomnienia z dzieciństwa Hansa Castorpa). Miejsce akcji to znane międzynarodowe sanatorium Berghof w Davos, na wysokości 5 tysięcy stóp.
Interpretacja
„Czarodziejska góra” to powieść, której główną płaszczyzną znaczeniową jest kryzys europejskiej kultury i ścierających się w niej sprzecznych prądów myślowych. Swoistą alegorię owego kryzysu stanowi tu choroba. W utworze przedstawia się dwa sprzeczne podejścia do tego problemu. Pierwsze stanowisko reprezentuje doktor Krokowski i Naphta, którzy uważają, że choroba
