Czarodziejska góra - streszczenie skrótowe

Akcja „Czarodziejskiej góry” toczy się kilka lat przed I wojną światową, w szwajcarskim sanatorium w Davos. Głównym bohaterem powieści jest Hans Castorp, 23 –letni młodzieniec, z zamożnego rodu z tradycjami, który przybywa w odwiedziny do swojego kuzyna Joachima Ziemssena, przebywającego w międzynarodowym uzdrowisku „Berghof”. Niespodziewanie pobyt młodzieńca w Davos przedłuża się do siedmiu lat. Ośrodek prowadzi przez radcę Behrensa, który sam jest nieuleczalnie chory. Lekarze odkrywają w płucach bohatera ślady gruźlicy i zalecają mu pozostanie na kuracji. Castorp uczestnicząc w codziennych rytuałach kuracjuszy ma okazję poznać wiele interesujących osobowości i zetknąć się niemal z wszystkimi prądami umysłowymi epoki.

Szczególne znaczenie w jego życiu odgrywa para antagonistów: Włoch Lodovico Settembrini (liberał optujący za maksymalną wolnością jednostki) i Leon Naphta (były jezuita, zwolennik porządku autorytarnego, a jednocześnie propagator wartości kultury Wschodu) oraz Holender Mynheer Peeperkorn. W efekcie ideowego sporu Naphta popełnia honorowe samobójstwo. W sanatorium Castrop przeżywa również wielką miłość, której obiektem jest Kławdia Chauchat. Kobieta przypomina mężczyźnie jego młodzieńcze uczucie do szkolnego kolegi, Przemysława Hippe. Kławdia jednak wyjeżdża, a na pożegnanie wręcza bohaterowi prezent: rentgenowskie zdjęcie swoich płuc. P

obyt w sanatorium sprowadza się do praktykowania określonych rytuałów: mierzenie temperatury, regularne posiłki, leżakowanie na tarasie, prześwietlenia, zastrzyki i przyjmowanie lekarstw. Ponadto co niedzielę odbywają się koncerty, co dwa tygodnie odczyty doktora Edhina Krokowskiego, a raz w roku w Noc Walpurgii odbywa się zabawa karnawałowa. Castorp poznaje w sanatorium naturę życia i śmierci oraz różne teorie, które zajmują się tymi zjawiskami. Odkrywa, że ludzka śmierć może mieć różnorodne oblicza: może wiązać się ze strachem i dramatyzmem, ale też może powodować chęć intensywnego doświadczenia zmysłowych przyjemności. Hans przeżywa duchowe olśnienia, ma okazję doświadczyć swoistego objawienia wieczności podczas zimowej wycieczki w Alpy. W końcu jednak na wieść o wybuchu I wojny światowej opuszcza Davos, „by bawić się w wojnę”.