Jan Izydor Sztaudynger (pseud. m.in. Jan Korab, Jan Kokowski, Świerszcz) urodził się 28 kwietnia 1904 r. w Krakowie. Uczęszczał do Wzorcowej Szkoły Ćwiczeń przy Seminarium nauczycielskim. Po wybuchu I wojny światowej naukę kontynuował na Prywatnych Polskich Kursach Gimnazjalnych w Brnie na Morawach, dokąd przeprowadziła się jego rodzina. Po powrocie do Krakowa w 1915 r. kształcił się w III Gimnazjum im. Króla Jana Sobieskiego. Na Uniwersytecie Jagiellońskim studiował równocześnie polonistykę i germanistykę. W tym okresie należał do grupy poetyckiej Helion. Wydał także swój debiutancki tomik „Dom mój”. W 1926 r. ukończył roczne Studia Pedagogiczne, a w 1927 r. uzyskał stopień doktora filozofii.
Pracował jako nauczyciel języka polskiego kolejno w gimnazjum w Dębicy, w bydgoskim Męskim Seminarium Nauczycielskim oraz w Seminarium Nauczycielskim im. Ewarysta Estkowskiego w Poznaniu. Od 1934 r. wykładał w Państwowej Szkole Wydziałowej. Skupił się na badaniu historii teatrów lalkowych. Efektem pracy była praca „Marionetki” (1938 r.). Od 1937 r. piastował stanowisko instruktora do spraw teatru lalek w Oddziale Oświaty Pozaszkolnej Kuratorium Okręgowego w Poznaniu, wykładał też na Uniwersytecie