Biografia
Jerzy Harasymowicz urodził się 24 lipca 1933 roku w Puławach. Był polskim poetą, o korzeniach ukraińskich, polskich i niemieckich. Założył takie grupy poetyckie jak Muszyna i Barbarus. Harasymowicz był niezwykle płodnym twórcą – debiutował 1953 roku publikując swoje wiersze na łamach „ Życia literackiego”. Swój pierwszy tom poetycki pt. Cuda wydał w 1956 roku. Współpracował z takimi pismami jak „Tygodnik Powszechny”, „Twórczość” czy „Dziennik Polski”.
Gdy ogłoszono w Polsce stan wojenny, poeta opowiedział się po stronie Wojciecha Jaruzelskiego i Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W latach 80. publikował utwory, w których głosił pochwałę ideologii socjalistycznej. Pod koniec życia ciężko chorował i przebywał w budynku nadleśnictwa Komańcza w miejscowości Mików. Szczególnie ukochał krajobraz Bieszczad, co szeroko wyrażają jego utwory poetyckie. To on jest autorem pojęcia kraina łagodności, które później Wojciech Belon wykorzystał w swoich piosenkach, a które z czasem na stałe zaczęło być kojarzone z poezją śpiewaną.
Jerzy Harasymowicz został odznaczony między innymi Nagrodą Fundacji im. Kościelskich w 1971 roku czy Nagrodą Ministra Kultury i Sztuki w 1975. Prochy poety