Tło historyczne
W lutym 1945 roku odbyła się decydująca konferencja Wielkiej Trójki (Józef Stalin, Winston Churchill i Franklin Roosevelt) w Jałcie, na której ustalono przyszły podział Europy na strefę wpływów Związku Radzieckiego i strefę zachodnią. 8 maja 1945 roku hitlerowskie Niemcy podpisały akt kapitulacji, jednak nie był to koniec wojny, ponieważ wciąż walczył jeszcze sojusznik Niemiec – Japonia.
Na przełomie lipca i sierpnia pod Berlinem w Poczdamie odbyła się konferencja potwierdzająca wcześniejsze ustalenia zwycięzców oraz ostatecznie rozwiązująca kwestię polskich granic (przesunięcie daleko na zachód). Opór Japonii został ostatecznie przełamany przez atak jądrowy Stanów Zjednoczonych – 6 sierpnia na Hiroszimę, a 9 sierpnia na Nagassaki.
Niemcy zostały podzielone na 4 strefy okupacyjne: amerykańską, brytyjską, radziecką i francuską. Podział ten obowiązywał również w Berlinie. O ile jednak państwa zachodnie wycofały się po utworzeniu demokratycznego rządu Niemiec, o tyle wschodnia część Niemiec znalazła się w strefie wpływów radzieckich jako NRD (Niemiecka Republika Demokratyczna). Sam Berlin został podzielony na dwie części (wschodnią i zachodnią) oddzielone murem, wzniesionym