Powstanie NATO - państwa założycielskie, historia, cele

NATO (ang. North Atlantic Treaty Organisation) – Organizacja Traktatu Północnoatlantyckiego to sojusz polityczno-militarny zawiązany w 1949 roku, który początkowo miał na celu obronę państw Europy Zachodniej i Stanów Zjednoczonych przed ekspansją Związku Radzieckiego na Zachód. W jego skład pierwotnie weszło 12 państw: Stany Zjednoczony, Kanada, Wielka Brytania, Francja, Belgia, Holandia, Dania, Islandia, Norwegia, Portugalia, Włochy i Luksemburg. W latach 50. do paktu dołączyły Grecja, Turcja, RFN i Hiszpania. Początkowo siedziba NATO znajdowała się w Paryżu, jednak w 1966 roku, po wystąpieniu Francji z sojuszu militarnego została przeniesiona do Brukseli w Belgii.

Działanie paktu zbrojnego opiera się na postanowieniach Traktatu Północnoatlantyckiego podpisanego w Waszyngtonie w 1949 roku. Składa się on z 14 artykułów, z których artykuł 5 zobowiązuje wszystkie państwa członkowskie do obrony tego z nich, które stałoby się obiektem ataku wroga. Po zakończeniu zimnej wojny i rozpadzie Związku Radzieckiego NATO stało się zatem jedną z najważniejszych organizacji stojących na straży bezpieczeństwa w Europie. Obecnie sojusz prowadzi również działania rozjemcze na terytoriach państw objętych