To polski historyk, pisarz i krytyk literatury, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego. Kazimierz Wyka urodził się 19 marca 1910 roku w Krzeszowicach, a zmarł 19 stycznia 1975 roku w Krakowie (pochowany na Cmentarzu Salwatorskim).
Pisarz pochodził z rodziny właściciela niewielkiego tartaku. W latach 1928-1932 studiował filologię polską na UJ. Jego mistrzami byli wówczas Ignacy Chrzanowski, Kazimierz Nitsch czy Stefan Kołaczkowski. W 1933 roku przebywał na stypendium naukowym we Francji i Belgii a gdy wrócił z zagranicy, przyjął asystenturę na uczelni. Publikował w „Tygodniku Ilustrowanym”, „Gazecie Polskiej” czy „Marchołcie”.
Gdy wybuchła II wojna światowa ponownie zamieszkał w Krzeszowicach, aż do roku 1945. Podczas okupacji niemieckiej współpracował z katolicką organizacją wojskową UNIA, a także intensywnie działał w podziemnym środowisku literackim.
W 1948 roku obronił tytuł profesorski – można powiedzieć, że to właśnie Kazimierz Wyka stworzył podstawy krakowskiej szkoły krytyki. W latach 1963-1965 pełnił funkcje prorektora Uniwersytetu Jagiellońskiego. Był także redaktorem naczelnym „Twórczości” (1945-1950).
Brał udział w tworzeniu Instytutu Badań Literackich PAN oraz miał epizod