Początek wielkiej schizmy zachodniej

W 1378 roku zmarł ostatni z papieży okresu tzw. niewoli awiniońskiej – Grzegorz XI – który rok wcześniej powrócił do Rzymu. Jego następcą został arcybiskup Bari, który przyjął imię Urbana VI. Następnie, z powodu postępującej niechęci części kardynałów do nowego papieża, wybór ten został unieważniony. Po dokonaniu wyboru kolejnego papieża, którym został Robert z Genewy (jako Klemens VII), Urban VI nie zamierzał abdykować. Klemens VII, nie mogąc rezydować w zajętym przez Urbana VI Państwie Kościelnym, udał się zatem do Awinionu, gdzie sprawował władzę papieską jako antypapież. Wydarzenie to zapoczątkowało rozłam w Kościele katolickim nazywany wielką schizmą zachodnią, trwający od 1378 do 1417 roku. Wielka schizma zachodnia charakteryzowała się jednoczesnym istnieniem kilku (na ogół dwóch, a w pewnych okresach trzech) konkurencyjnych ośrodków władzy papieskiej.