Podstolina to jedna z bohaterek komedii Aleksandra Fredry pt. „Zemsta”. Jest to piękna wdowa, której wdzięki i rzekomy majątek stają się obiektem polowania Cześnika i Rejenta. Obaj sąsiedzi mają bowiem ochotę usidlić Podstolinę, jeden pragnie, by została jego żoną, a drugi chce ją ożenić ze swoim synem.
„Zamożna” wdowa
Sytuację Podstoliny określa przede wszystkim to, że jest ona wdową po majętnym Podstolim, dlatego wszyscy podejrzewają, że kobieta dysponuje znacznym majątkiem. Między innymi z tego powodu chce ją poślubić Cześnik, który tak charakteryzuje szlachciankę:
(…) piękna, dobra w każdym względzie: lasy – gleba wyśmienita – dobrą żona pewnie będzie – co za czynsze! – to kobieta! Trzy folwarki (…)
Podobne względy bierze pod uwagę Rejent, kiedy chce zeswatać Podstolinę ze swym synem. Nikt jednak nie wie, że majątek szlachcianki ma przejść na Klarę, jak tylko ta wyjdzie za mąż, dlatego wdowa usilnie poszukuje nowego męża.
„Stateczna” niewiasta
Kolejną pozorną cechą Podstoliny jest jej niewieścia stateczność. Kiedy Cześnik rozważa małżeństwo z wdową, bierze pod uwagę fakt, że nie jest już ona pierwszej młodości, a ponadto ma za sobą doświadczenie małżeńskie, więc na pewno dochowa mu wierności. Tymczasem okazuje się, że piękna wdowa nie jest wcale taka niewinna, jakby się mogło wydawać. Ma za sobą już trzy małżeństwa, flirtuje z Papkinem, a w spotkaniu z Wacławem okazuje się, że miała z nim romans i nie stroniła od cielesnych rozkoszy. Podstolina zdradza zatem cechy kobiety, która chętnie uwodzi mężczyzn i równie chętnie korzysta z ich majątku.
Fałszywe obietnice
Podstolina nie jest również typem osoby, którą można darzyć zaufaniem. Kobieta wie, że Wacław jest zakochany w Klarze, a mimo to nie waha się przyjąć propozycji Rejenta i zostać narzeczoną jego syna. Własne pragnienia są bowiem dla niej najważniejsze. Podstolina podkochuje się w Wacławie i nie zamierza z niego zrezygnować. Fałsz jej charakteru zdradza zwłaszcza sytuacja, kiedy kobieta za pośrednictwem Papkina zrywa zaręczyny z Cześnikiem. Najpierw zatem obiecuje szlachcicowi swoją rękę, a następnie cofa dane słowo.
Kobieta spragniona miłości
Jednocześnie można jednak widzieć w Podstolinie nie tylko podstępną, frywolną trzpiotkę, ale również kobietę spragnioną uczucia. Jej miłość do Wacława wydaje się szczera, Podstolina marzy, by zostać jego żoną i spędzić życie u boku ukochanego. Młodość i uroda Podstoliny przemijają, jednak ona nadal chce czuć się wartościowa i pożądana. Niedostrzeganie przez nią upływu czasu jest w pewnym sensie żałosne. Podstolina naiwnie wierzy bowiem, że jej romans z przystojnym Wacławem nadal trwa i nie zdaje sobie sprawy, że była dla młodzieńca jedynie przelotną przygodą, którą już dawno usunął z pamięci.
Wnioski
Podstolina to zatem sprytna i zaradna kobieta, która potrafi poradzić sobie w świecie urządzonym przez mężczyzn. Jako dojrzała osoba ma świadomość, że kobieta aby zapewnić sobie godną egzystencję, musi opierać się na mężczyźnie, dlatego świadomie wykorzystuje swoje atuty, by uwodzić kolejnych wybraków. Jednocześnie Podstolina marzy o prawdziwym uczuciu i chce zrobić wszystko, by być z ukochanym Wacławem. Kiedy jednak jej plany spełzają na niczym, potrafi to przyjąć z godnością, a nawet cieszyć się ze szczęścia młodej pary.