AKT I
Scena 1
Służący Jan czeka do rana na Gucia, który ma wrócić z zabawy.
Scena 2
Przychodzi Radost. Chce wejść do pokoju Gucia, ale Jan ostrzega, by tego nie czynił, bo pan jest bardzo zmęczony. Później, pod wpływem nacisków Radosta wymyśla historię, że Gucio zasłabł wczoraj i zmęczony musi spać. Wreszcie, pod wpływem uporu Radosta, który koniecznie chce zajrzeć do pokoju, przyznaje, że Gucia nie ma, wyszedł i wróci przez okno.
Scena 3
Wraca Gustaw i wchodzi przez okno. Rozmawia chwilę z Janem o swoim spóźnieniu.
Scena 4
Ukazuje się Radost. Gani Gustawa za jego wyprawy, mówi, że miał się ustabilizować, że ślub go czeka. Gustaw zręcznie się wymiguje, mówi, że zabawy w ślubie nie przeszkadzają, jest pewien, że uda mu się zdobyć Anielę. Dziękuje wujowi za rady i obiecuje poprawę, ale za chwilę znów chce gnać na zabawę.
Scena 5
Wchodzi Albin, który rozpacza nad nieszczęśliwą miłością. Radost radzi mu, aby przestał płakać, gdyż nie zdobędzie tak kobiety. Albin nie potrafi kochać i nie płakać. Wyjawia Radostowi, że Klara i Aniela ślubowały nigdy nie wyjść za mąż.
Scena 6
Radost wychodzi, przychodzi Klara. Dziewczyna drwi z łez Albina, ten wyznaje jej miłość, ona mówi, że go nie kocha.
Scena 7
Aniela zwraca uwagę Klarze, że nie powinna tak znęcać się nad Albinem. Klara odpowiada, że gardzi miłością. Mówi Anieli, jak twarde jest serce mężczyzny. Opowiada o książce pt. „Męża Kloryndy życie wiarołomne”, która sprawiła, że znienawidziły mężczyzn. Dziewczyny powtarzają swoje śluby:
Przyrzekam na kobiety stałość niewzruszoną
Nienawidzić mężczyzn, nigdy nie być żoną
Mówią o Gustawie, sądzą, że nawet nie stara się o względy Anieli.
Scena 8
Przychodzi pani Dobrójska. Radzi dziewczynom, by nie traktowały źle Albina i Gustawa, one żalą się, że Gustaw w ogóle nie zwraca na nie uwagi, uważa je za wieśniaczki. Pani Dobrójska radzi dziewczynom:
Nie wszystko straszne, co czasem zastrasza;
Mają wady mężczyźni, ma także płeć nasza.
Zatem szalę rozsądku ta strona przeważa,
Co swoje błędy karci, a cudze pobłaża.
Scena 9
Gustaw przychodzi i zaczyna rozmawiać z paniami, Klara docina mu, że na pewno nudzi się na wsi, zaczyna z nim ostrą rozmowę. Gustaw raz po raz ziewa rozmawiając, co jest źle widziane. W końcu zasypia.
Scena 10
Radost gani Gustawa za jego postępowanie. Chłopak znów obiecuje poprawę. Mówi, że ceni przymioty Anieli i od teraz zamierza starać się o jej przychylność
AKT II
Scena 1
Radost rozmawia z panią Dobrójską, która także gani zachowanie Gustawa. Mówi Radostowi, że jest zbyt wyrozumiały dla bratanka. Ten odpiera, ze ona też psuje dziewczęta, że robią jakieś śluby. Dobrójska twierdzi, że to dziecinne zabawy i że im przejdzie.
Scena 2
Radost narzeka, że Gustaw go nie słucha. Jest pewien, że gdyby postępował wedle jego zamiarów, szczęście miałby zapewnione.
Scena 3
Gustaw mówi Radostowi, że się poprawił, niestety Aniela się na niego dąsa. On nie wie, o czym rozmawiać z dziewczyną. Radost mówi Guciowi o ślubach dziewczyn. Ten przyznaje się przed sobą, że zakochał się w Anieli.
Scena 4
Gustaw chce zawrzeć pokój z Anielą, ale na każde jego pytanie odpowiada Klara, na którą z kolei ten nawet nie patrzy. Po dłuższej rozmowie Klara przyznaje się do złożenia ślubów i odchodzi.
Scena 5
Gustaw rozmawia z Anielą. Próbuje się dowiedzieć, czy ma u dziewczyny jakieś szanse. Ona wyjawia, że nie chce się z nim żenić, że w ogóle nie zamierza się na razie żenić. Gustaw pyta, co ma robić, by zasłużyć na jej miłość. Dziewczyna każe mu milczeć na zawsze. Gustaw klęka i błaga ją, żeby zmieniła zdanie, ale Aniela odchodzi.
Scena 6
Gdy Gustaw jeszcze klęczy, wchodzi Klara. Śmieje się z niego, ale Gustaw przyznaje, że kocha Anielę, a wcześniej błądził. Prosi Klarę o pomoc, a ta najpierw udaje, że się za nim wstawi, a potem wyśmiewa chłopaka i drwi z podstępności mężczyzn.
Scena 7
Gustaw, widząc zachowanie Klary, postanawia zdobyć Anielę intrygą.
Scena 8
Gustaw widzi płaczącego Albina i dochodzi do wniosku, że to on jest przyczyną wszystkiego złego, bo swoim płaczem zachęca dziewczyny do takiego traktowania mężczyzn.
Scena 9
Albin znów wyznaje Klarze miłość, a ona mówi, że ma już dość jego umizgów. Albin mówi, że powinien słuchać rad Gustawa, który powiedział mu, żeby nie okazywał miłości. Klara jest zła, wścieka się. Każe Albinowi odejść.
AKT III
Scena 1
Gustaw mówi Anieli, że wcale jej nie kocha, że kocha, ale inną Anielę. Wyznaje, że wuj sprzeciwiał się tamtej miłości i zmusił go, by ożenił się z nią. Aniela radzi, by wyznał wszystko wujowi, ale chłopak mówi, że to niemożliwe, że Radost nawet pojedynkował się z ojcem tamtej Anieli. Gustaw mówi, że chce się zabić, czym przeraża Anielę i dziewczyna obiecuje mu pomoc. Mówi, że wstawi się do matki, by ona przebłagała Radosta.
Scena 2
Radost usłyszał ostatnie słowa rozmowy i ucieszył się, ale wtedy Gucio zaczął błagać go o wybaczenie. Rozgniewany wuj, sądząc, że to kolejny wybryk bratanka, odszedł zagniewany.
Scena 3
Aniele przeraziła gwałtowna reakcja Radosta. Gustaw przestraszył się, że udaremni on całą intrygę. Postanowił porozmawiać z wujem, aby wszystko naprawić, zaś Anieli poradził, by go unikała.
Scena 4
Aniela jest pod wrażeniem miłości Gustawa. Widzi, że jest ona szczera. Zastanawia się, czy dobrze robi, nie wierząc w miłość.
Scena 5
Aniela opowiada Klarze o wielkiej miłości Gustawa. Mówi, że wcale jej nie kocha. Przyznaje też, że postanowiła mu pomóc. Klara obawia się, że nienawiść Anieli do mężczyzn zaczyna słabnąć.
Scena 6
Gustaw mówi wujowi, że wszystko jest z Anielą na dobrej drodze, ale, że Klara bardzo mu przeszkadza. Radzi wujowi, aby ten ożenił się z Klarą. Radost wyśmiewa tę propozycję, mówi też o Albinie, który przecież zakochany jest w Klarze. Gustaw twierdzi, że Albin nie kocha już Klary, ale Anielę.
AKT IV
Scena 1
Gustaw prosi Jana, by związał mu chustką prawą rękę.
Scena 2
Gustaw radzi Albinowi, aby udawał, że już nie kocha Klary. Nie patrzył na nią, nie mówił do niej. Gwarantuje mu, że to przyniesie pożądany przez niego efekt. Albin z trudem, ale się zgadza.
Scena 3
Gustaw prosi Anielę, by napisała za niego list do drugiej Anieli, gdyż ma skaleczoną rękę i sam nie może tego zrobić. Mówi też Anieli, że Radost zamierza poślubić Klarę. Przekonuje, że do ślubu na pewno dojdzie, gdyż ojciec Klary jest chciwy na pieniądze, a Radost majętny. Aniela zgadza się w końcu napisać list, Gustaw wychodzi po papier i pióro.
Scena 4
W tym czasie przychodzi Klara. Aniela mówi jej, że Radost chce ją poślubić. Przerażona Klara mówi, że woli klasztor albo nawet Albina. Idzie poradzić się cioci.
Scena 5
Wraca Gustaw. Mówi Anieli, że w niej kocha się Albin, ale nie radzi odwzajemniać tych uczuć, gdyż Albin, jak mówi, jest niestały, dopiero co kochał Klarę. Aniela bierze się za pisanie listu. W czasie pisania coraz bardziej wzrasta w niej uczucie.
Scena 6
Pani Dobrójska rozmawia z Klarą. Nie chce wierzyć w to, że Radost mógłby poślubić Klarę, ale przychodzi Aniela i wszystko potwierdza.
Scena 7
Pani Dobrójska ma nadzieję, że do ślubu nie dojdzie, jednak mówi, że jeśli ojciec Klary będzie chciał ją wydać za Radosta, ona nic nie poradzi.
Scena 8
Przychodzi Radost i zaczyna rozmawiać z Klarą. Dziewczyna zapewnia go, że mężczyzna, który ją poślubi, będzie najbardziej nieszczęśliwy, a ona zrobi wszystko by uprzykrzyć mu życie. Radost zażartował, że on nadaje się na pana młodego, co jeszcze bardziej utwierdziło dziewczynę w przekonaniu, że chce się z nią żenić.
Scena 9
Przychodzi Aniela i zachwyca się nad szczerością uczuć Gustawa. Później oznajmia Klarze, że Albin teraz ją kocha, więc nie musi się już przejmować jego zawodzeniem.
AKT V
Scena 1
Radost pyta Gustawa, co on znów zbroił. Mówi, że pani Dobrójska jest na niego zła i nie wie, z jakiego powodu. Gucio przekonuje go, że nigdy tak nie kochał i nie był tak rozsądny.
Scena 2
Albin dziękuje Gustawowi za jego rady. Mówi, że już odnoszą one skutek i Klara jest milsza, ale on i tak na nią nie patrzy i nie wzdycha.
Scena 3
Gustaw gratuluje Klarze nowego kochanka. Dziewczyna błaga go, żeby jej pomógł i ożenił się z Anielą. Pyta go, czy kocha tamtą? Gucio odpowiada, że to nie ważne, bo i tak tutaj nim gardzą, a Aniela go nie kocha. Klara zapewnia Gustawa, że Aniela odwzajemnia jego uczucie. Ten pyta ją, co z jej uczuciem do Albina i nakazuje obiecać, że przyjmie jego oświadczyny.
Scena 4
Klara wyznaje Albinowi, że Radost chce ją poślubić. Chłopak, który do tej pory dzielnie się opierał, wybiega i mówi, że ją pomści.
Scena 5
Pani Dobrójska pyta Radosta o drugą Anielę. Ten przysięga, że nie zna żadnej innej i z nikim się nie pojedynkował. Jest wzburzony. Pani Dobrójska i Aniela nie chcą mu uwierzyć.
Scena 6
Gustaw wyznaje Anieli, że to ją kocha i nie ma innej. Aniela przyznaje, że także go kocha. Padają sobie w objęcia. Gustaw mówi, że także Klara z Albinem się kochają.
Scena 7
Nadchodzą Radost i pani Dobrójska. Gustaw przyznaje się do intrygi i mówi, że kocha Anielę, a ona jego.
Scena 8
Albin wbiega i krzyczy, że zabije Radosta, jeśli ten poślubi Klarę. Radost nie wie, co się dzieje, Gustaw przyznaje, że chciał tylko wystraszyć Klarę. Pani Dobrójska rozumie skąd intryga Gucia i cieszy się z obrotu spraw. Gustaw łączy także Albina i Klarę, która już nie może odrzucić jego awansów. Radost nadal nic nie rozumie, a Gucio dziękuje mu za przestrogi.