Powieść Milana Kundery jest historią czeskich intelektualistów, którzy zmagają się z codzienny trudnościami w okresie tzw. Praskiej Wiosny, panującej w czeskiej stolicy w 1968 roku i krótko po niej. Głównym bohaterem jest chirurg Tomasz, który prowadzi bardzo zróżnicowane i bogate życie seksualne. W pewnym momencie życia zakochuje się w Teresie, która okazuje się być miłością jego życia. Pomimo uczucia, mężczyzna nie porzuca dotychczasowych kochanek, bo uważa, że miłość platoniczna i fizyczna to dwie różne rzeczy. Gdy dochodzi do wojskowej inwazji na Czechosłowację, para wyjeżdża do Szwajcarii, jednak nie wytrzymują tam zbyt długo. Teresie przeszkadza romans Tomasza z inną emigrantką. Niedługo potem mężczyzna sam powraca do Pragi. Z powodu komunistycznych represji z uznanego chirurga Tomasz staje się lekarzem w zwykłej, miejskiej przychodni. W międzyczasie napisał i opublikował wyraźnie antykomunistyczny artykuł, z którego nie chciał zrezygnować. To zmusiło go do porzucenia zawodu i najęcia się do pracy typowo robotniczej m.in. przy myciu okien. Tymczasem Teresa pracuje jako barmanka i cierpliwie znosi romanse Tomasza. Wspomina, że przeszkadza jej jedynie zapach damskiego krocza w jego włosach. Para przeprowadza się na wieś, gdzie zaczynają pracę w miejscowej spółdzielni, jednak wkrótce giną w wypadku samochodowym.
Równolegle do losów Tomasza i Teresy, na kartach powieści rozgrywa się historia Sabiny i jej kochanka imieniem Franz. Żonaty intelektualista postanawia wyjawić żonie swój romans, porzucić ja i przeprowadzić się do kochanki, jednak w tym samym dniu sama Sabina rezygnuje z ich relacji. W związku z tym mężczyzna wiąże się ze studentką, jednak wkrótce ginie boleśnie pobity. Kobieta postanawia przenieść się do Ameryki, gdzie zamierza umrzeć, a po śmierci pragnie zostać skremowana.