 |
| Rekonstrukcja Teatru Globe w Londynie Secretlondon (7 X 2005) |
W epoce baroku teatr rozwijał się dwutorowo – z jednej strony zerwano z hegemonią budynków wybudowanych z myślą o wystawianiu dzieł dramatycznych, coraz większą popularność zdobywały bowiem parateatralne widowiska uliczne i urządzanie podobnych scen w prywatnych rezydencjach magnatów; z drugiej strony jednak owym tradycyjnym budowlom nadano nowy kształt – funkcjonujący do dziś – w postaci konstrukcji pudełkowych ze sceną wyraźnie odgrodzoną od publiczności, a przez to przystosowaną do skomplikowanych dekoracji i stale unowocześnianej maszynerii. Ów fakt odzwierciedlał również ideową różnorodność barokowego teatru, który obficie czerpał zarówno z tradycji antycznej, jak i tematów biblijnych, stąd też bardziej precyzyjnie byłoby powiedzieć o kilku typach XVII-wiecznych scen, niż o ówczesnym teatrze jako zjawisku wewnętrznie koherentnym.
Jedną z takich form był teatr jezuicki wyrastający z popularyzacji teatrów szkolnych, które cieszyły się największą popularnością w stojących na wysokim poziomie humanistycznym kolegiach Towarzystwa Jezusowego. Przedstawianym tu spektaklom przyświecała idea kontrreformacyjnego dydaktyzmu, stąd też króluje w nich tematyka religijna, w późnym baroku wzbogacona