Koniec XVI i pierwsza połowa XVII wieku przyniosły spory ferment w kształtowaniu się dramatu europejskiego – był to czas transformacji rozmaitych form, eksperymentów gatunkowych i wzajemnego przenikania się konwencji. Dominowały wtedy sztuki o charakterze mieszanym, łączące w sobie z jednej strony gatunki muzyczne z literackimi, z drugiej zaś – konwencję komiczną z tragedią. W tym zakresie również dramat hiszpański epoki baroku obficie czerpał z wiodącego prym w tych przemianach teatru elżbietańskiego z postulowaną przez niego otwartością form i swego rodzaju hybrydalnością gatunków.
W rymowanym traktacie Lope de Vegi pod znamiennym tytułem „Nowa sztuka pisania komedii” (1609) słowo „comedia” odnosiło się do wszystkich utworów scenicznych w ogóle, bez klasycznego rozróżnienia na komedię, tragedię, czy tragikomedię, które autor z całą pewnością znał, zupełnie świadomie stając wobec niego w opozycji. Odnosiło się to do pewnego rodzaju obyczaju teatralnego w XVII-wiecznej Hiszpanii, który nakazywał wprowadzenie nawet do najpoważniejszej sztuki (w tym również dramatu religijnego) elementów komediowych realizowanych najczęściej przez postaci jednego lub dwóch wesołków komentujących akcję
Złoty wiek teatru hiszpańskiego - Lope de Vega, Calderon de la Barca
Polecamy również:
-
Sarmatyzm - definicja, cechy, geneza
Pojęcie sarmatyzmu wymyka się zwyczajowym systematyzacjom z powodu trudności określenia jego natury – nie był w żadnym wypadku prądem filozoficznym ani kierunkiem w sztuce, trudno też określić go jako teorię społeczną, z drugiej jednak strony w znaczący sposób ukształtował pewien styl życia w XVII... Więcej »
- Literatura baroku - kierunki i tendencje
-
Klasycyzm francuski - cechy i przedstawiciele (Racine, Molier, Corneille)
W czasie rozkwitu barokowego szaleństwa niemal w całej Europie (przede wszystkim zaś we Włoszech), Francja – po krótkim okresie fascynacji – szybko powróciła do stonowanych, pełnych elegancji i powagi wzorców klasycznych. Zwrot ten szczególnie wcześnie zaobserwować można na... Więcej »
-
Angielska poezja metafizyczna - charakterystyka i twórcy
XVII wiek był dla społeczeństwa angielskiego czasem szczególnie burzliwym – z jednej strony dynastia Stuartów jak nigdy wcześniej musiała walczyć o swoje wpływy, z drugiej zaś ogólnoeuropejska reformacja miała tu o wiele bardziej skomplikowany przebieg poprzez ścieranie się liczniejszych... Więcej »
- Poezja barokowa w Polsce - nurty