Cierpienia młodego Wertera - streszczenie

We wstępie utworu autor zapewnia, że starał się rzetelnie zebrać wszystkie informacje dotyczące życia Wertera. Ma nadzieję, że książka stanie się pociechą dla tych, których trapią podobne troski (brak wzajemności w miłości).

„Cierpienia młodego Wertera” mają formę epistolarną. Główny bohater utworu relacjonuje swe przeżycia najbliższemu przyjacielowi, którego pozostawił w rodzinnym mieście. Pierwszy list nosi datę 4-go maja 1771 roku.

Werter cieszy się, że opuścił rodzinny dom, chociaż czuje lekkie wyrzuty sumienia. Wspomina Lenorę, dziewczynę, w której wzbudził uczucie i którą opuścił. Prosi, by przyjaciel uspokoił jego matkę i zapewnił ją o pozytywnym rozwiązaniu kwestii spadku. Bohater opisuje piękno miejscowości, w której obecnie przebywa. Miasto nie wyróżnia się niczym szczególnym, ale piękno pobliskich wiosek nasuwa skojarzenia z Arkadią. Werter jest odurzony pięknem przyrody, porzuca dotychczasowe zajęcia (szkicowanie, czytanie Homera) i większość dnia spędza na zwiedzaniu okolicy – pewnego dnia odkrywa malowniczo położoną studnię. Nawiązuje nowe znajomości, głównie z dziećmi (z którymi ma łatwy kontakt) i mieszkańcami okolicznej wioski. Poznaje też książęcego komisarza – ojca dziewięciorga dzieci, który zaprasza go do swej leśniczówki.

Werter postanawia wynająć pokój w gospodzie (miejscowość Wahlheim), leżącej niedaleko miasta. Bohater ceni sobie spokój i malowniczość tego miejsca. W ciągu dnia czyta, spaceruje i obserwuje mieszkańców wioski. Wraca też do porzuconego wcześniej szkicowania scenek rodzajowych (głównie zabaw dziecięcych).

Z biegiem czasu bohater nawiązuje coraz więcej znajomości. Pewnego dnia poznaje miejscowego parobka, który opowiada mu wzruszającą historię swojej miłości do młodej wdowy. Czysta, szczera miłość młodzieńca wzrusza Wertera. W tym samym czasie on sam doznaje wielkiego zauroczenia piękną kobietą, którą określa mianem „anioła”.

Werter poznaje ją przypadkiem. Otrzymuje zaproszenie na zabawę wiejską. Jego towarzyszka zabiera go do swej przyjaciółki, która mieszka w leśniczówce. W trakcie jazdy dziewczyna ostrzega Wertera, by nie zakochał się w jej znajomej, gdyż ta jest już zaręczona. Na miejscu okazuje się, że panna Lotta jest córką komisarza S. (który niegdyś prosił Wertera o odwiedziny). Młoda, urocza dziewczyna samodzielnie opiekuje się kilkorgiem młodszego rodzeństwa. Podczas podróży powrotnej zachwycony Werter zauważa, że z Lottą łączy go podobny stosunek do literatury i muzyki. W trakcie zabawy bohaterowi udaje się nakłonić dziewczynę do zatańczenia walca. Bal zostaje przerwany przez gwałtowną burzę. W przeciwieństwie do przestraszonych kobiet, Lotta zachowuje spokój i proponuje zgromadzonym wesołą zabawę towarzyską. Po zakończeniu tańców Werter nie potrafi już ukryć swej fascynacji nowo poznaną kobietą.

Od momentu zapoznania się z rodziną Lotty, Werter jest stałym gościem w domu komisarza. Szybko zyskuje sobie sympatię młodej pani domu i gromadki jej licznego rodzeństwa. Towarzyszy Lotcie w jej wyprawach do miasta i okolicznych miejscowości. Pewnego dnia obydwoje odwiedzają mieszkającego w górach sędziwego pastora. Staruszek opowiada im historię dwóch pięknych drzew orzechowych rosnących przed plebanią i zaprasza na podwieczorek. Werter towarzyszy też Lotcie podczas jej wizyt u chorej pani M. Córka komisarza czuwa przy łożu umierającej i stara się ulżyć jej w cierpieniu. Bohater jest coraz bardziej przywiązany do swej nowej znajomej. Początkowe zauroczenie przeradza się w silną fascynację, którą coraz trudniej ukryć. Werter zauważa także, że nie jest Lotcie obojętny.

Sielanka zostaje przerwana przez przyjazd