Streszczenie
Narratorką i bohaterką opowiadania Olgi Tokarczuk jest pokojówka zatrudniona w hotelu ”Capitol”. Na początku tekstu wymienia typy gości, jakie zatrzymują się w hotelu. Wspomina także, że na tym tle ona jest właściwie nikim. Gdy przywdziewa swój roboczy mundurek i rusza w hotelowe korytarze ze szczotką, w pewnym sensie zatraca swoja indywidualność. Przemyka jak cień miedzy kolejnymi pokojami, byleby nikomu z gości nie przeszkadzać. Pokojówka opisuje dzień swojej pracy, którą zaczyna przed godziną ósmą i co drugi weekend zajmuje się drugim piętrem. Po wizycie u swojej kierowniczki Miss Lang i otrzymaniu odpowiednich dyspozycji, bohaterka planuje cały dzień, rozłożenie sił. Jej narracja jest bardzo żywa i plastyczna – kobieta opisuje swoje wrażenia zmysłowe np. zapachy, zarówno środków gospodarczych jak i drogich perfum, te dwa światy mieszają się ze sobą.
Pokojówka przedstawia rozkład pokoi, ich numerację, układ wnętrz, nadmienia jakie informacje zostają nieraz wywieszane przez mieszkańców na klamce i jaki to dla niej komunikat. Dla kobiety każdy dzień spędzony w tej pracy to świat numerów, stan poszczególnych pomieszczeń identyfikuje z ich numeracją. Dzięki temu pamięta w jaki sposób sprzątać w danym pomieszczeniu – pod którym numerem będzie trzeba siłować się w włosami, gdzie będzie więcej pozostawionych resztek jedzenia….W pewnym sensie każdy z gości pozostawia w pokoju cząstkę swojej osobowości. Ze szczegółami bohaterka opisuje dwa pokoje – 220 oraz 224, które wydają jej się najciekawsze. Po krótce wspomina także o innych pokojach na drugim piętrze. Istnieje w budynku „tajemnicza część” o nazwie Squar. Jest bardzo skomplikowana, posiadająca liczne zakręty i schodki – ciężko się w niej nie pogubić. Łącznie na piętrze pogrążonym w półmroku znajduje się tylko osiem pokoi, które zajmują stali goście hotelowi. Są to raczej nie pokoje, a apartamenty. W opowiadaniu odnajdujemy również opis przedmiotów, należących do gości, od najzwyklejszych do najbardziej dziwnych i niespotykanych.
Bohaterka wspomina chwile, którą delektuje się po skończonym sprzątaniu – zapach zmęczenia i życia sprawia jej nawet przyjemność.
Geneza
Opowiadanie Numery jest jednym z trzech utworów wchodzących w skład zbioru Olgi Tokarczuk pt. Szafa, wydanego w 1997 roku. Prócz niego w tomie znajdują się również teksty o tytułach: Szafa oraz Deus Ex.
Tytuł
Tytuł opowiadania nawiązuje bezpośrednio do jego treści, a właściwie konstrukcji, na której zostało oparte. Narratorką utworu jest bowiem pokojówka hotelu „Capitol”, która całą swoją pracę podporządkowuje numeracji poszczególnych pokojów. System ten stanowi dla niej punkt wyjścia do poprawy jakości swojej pracy, a jednocześnie luźnych rozważań i refleksji, nawet o charakterze nieco filozoficznym czy psychologicznym.
Problematyka
Gdy bohaterka-narratorka rozpoczyna swoją pracę wczesnym rankiem, przywdziewając mundurek pokojówki zatraca w pewnym sensie swoja indywidualność, tożsamość, stając się dla mijających ją ludzi cieniem, członkiem masy czyli personelu hotelowego, którego zadaniem jest jedynie doprowadzić przestrzeń do porządku. Z jej perspektywy opisana zostaje tu różnorodność ludzi, która stanowi inspirację do rozmyślań o ludzkich charakterach. Bohaterka przypisuje gościom różne kategorie, zauważa czego można się po każdej z nich spodziewać. W pewnym sensie zatem praca pokojówki okazuje się dość ciekawym tematem w dziedzinie socjologii czy psychologii. Jest to kolejny dowód w pisarstwie Olgi Tokarczuk na umiejętność dostrzegania zjawisk ciekawych i niezwykłych w codziennej i szarej rzeczywistości.