również dwie powieści: „Cała jaskrawość” i „Siekierezada albo Zima leśnych ludzi”.
Najbardziej znany i doceniany jest Stachura jednak przede wszystkim jako poeta. Można tu wymienić takie tomy jak: „Dużo ognia”, „Przystępuję do ciebie”, „Po ogrodzie niech hula szarańcza”, „Missa pagana”. W latach 80. poezja Stachury stała się symbolem młodzieżowej kultury alternatywnej. Wiele jego utworów było wykonywanych przez znane zespoły, np. Stare Dobre Małżeństwo. Sam Stachura również śpiewał swoje teksty do wtóru gitary. Jak wskazuje Stanisław Burkot, Stachura jako pierwszy wprowadził do polskiej literatury główne motywy amerykańskiej kultury popularnej, przede wszystkim zaś mit trampa – poety w drodze, który ucieka z wielkiej aglomeracji, buntując się przeciwko społecznym konwencjom i ograniczeniom.
Wolność, miłość, braterstwo, dążenie do prawdy to najważniejsze wartości w tej poezji. Mamy tu do czynienia z wielką afirmacja świata, a jednocześnie z odrzuceniem zakłamania. Twórczość Stachury to „życiopisanie”, a więc opiera się ona na zniesieniu antynomii pomiędzy życiem i literaturą. Obie sfery się w niej przenikają. To istota bogatego i poruszającego dorobku poety.