Kubizm - geneza i nazwa
 |
| Juan Gris „Gazeta i talerz z owocami” (1916) |
Kubizm to awangardowy kierunek w sztukach plastycznych (architekturze i rzeźbie), który opiera się na specyficznym podejściu do bryły geometrycznej. Polega on mianowicie na rozczłonkowaniu bryły na luźno zestawione elementy i rezygnacji z perspektywy.
Kierunek ten zrodził się we Francji na początku XX wieku. Nazwa pochodzi od słowa „le cubus”, znaczącego tyle co – „sześcian”, „kostka”. Twórcami estetyki kubizmu byli: Pablo Picasso i Georges Braque. Kierunek ten całkowicie odcina się od sztuki tradycyjnej, której podstawową zasadą było mimetyczne przedstawianie rzeczywistości. Kubizm stanowi więc bunt wobec form zastanych, odzwierciedla chaos świata, ale oferuje też możliwość zbudowania go na nowo, według innych reguł. Artyści tego nurtu rezygnują z perspektywy nieruchomego oka, wprowadzając do obrazu zasadę oglądania przedmiotu iejako w ruchu – na wszystkich płaszczyznach jednocześnie.
Kubizm - założenia i cechy
W rozwoju tego kierunku wyróżnia się trzy fazy. Są to: prekubizm, w którym nie występują jeszcze silne kontrasty, jest inspirowany malarstwem Cezanne’a i elementami sztuki afrykańskiej.
Kubizm analityczny, zbliżony do estetyki abstrakcji, to niejako dojrzała