Dadaizm - geneza i nazwa
Dadaizm to awangardowy kierunek w sztuce XX wieku, który zrodził się podczas I wojny światowej, w 1916 roku w Szwajcarii w międzynarodowym środowisku artystów-emigrantów i trwał do 1923 roku.
Jego nazwa pochodziła od słowa „dada”, które w języku francuskim oznacza małą, drewnianą zabawkę lub gaworzenie małego dziecka. Według artystycznej legendy, termin ten został wybrany losowo ze słownika przez głównego teoretyka i prawodawcę nurtu, Tristana Tzarę.
Twórcy skupiali się głównie wokół klubu i pisma „Cabaret Voltaire”.
Dadaizm - założenia, cechy
Dadaizm w sztukach plastycznych, podobnie jak w literaturze, powstał jako akt buntu wobec zastanej kultury europejskiej i jej wartości, które zostały zdemaskowane przez wielką katastrofę, jaką była I wojna światowa. Dadaizm wypływał zatem z kontestacji tradycji i zakładał całkowite lekceważenie wypracowanych przez nią konwenansów, norm moralno-obyczajowych, ale także estetyki.
Sztuka miała wywoływać u odbiorcy szok i zaskoczenie, jednocześnie zaś miała być wolna od wszelkiej racjonalizacji. Jedynym narzędziem twórczym artysty była niczym nieskrępowana fantazja, pozwalająca dowolnie zestawiać różnorodne elementy. Sztuka sprowadzała