Podobnie jak pozostałe utwory poetki, wiersz pt. Świnka również posiada głębokie, moralne przesłanie skierowane do najmłodszych.
Utwór został zbudowany na zasadzie dialogu, prawdopodobnie między dwójką dzieci, które zastanawiają się w co się będą bawić. Pada propozycja by udać się do jeszcze jednej koleżanki Oli:
- Chodźmy bawić się do Oli!
- Niee, jej mama nie pozwoli!
Tylko nie mów nic nikomu!
Oni mają świnkę w domu!
Z rozmowy wynika, że Ola ma w domu mała świnkę. Jedno z dzieci twierdzi tak na podstawie tego co przekazała mama dziewczynki. Nie można ich odwiedzać w domu, ponieważ można by się zarazić „świnką”.
- Popatrz w okno! Tam jest świnka!
- To nie świnka, to dziewczynka!
W końcu okazuje się, że byłą to po prostu Ola, która zachorowała na chorobę zwaną świnką. Powoduje ona opuchnięcie twarzy.
Danuta Wawiłow przestrzega przed tym by nie ulegać pozorom i nie wysuwać pochopnych wniosków bo w niektórych sytuacjach mogą być bardzo krzywdzące i powodować powstawanie niepotrzebnych plotek.