 |
| Rudyard Kipling |
Rudyard Kipling to angielski prozaik i poeta, laureat Nagrody Nobla.
Urodził się w 1865 roku w Bombaju, w ówczesnych Indiach Brytyjskich. Tam dorastał, ale w 1871 roku rodzice postanowili wysłać go razem z młodszą siostrą do Anglii. Rodzeństwo przebywało pod opieką państwa Holloway. Nie były to dla Rudyarda najszczęśliwsze lata, ponieważ w tym okresie doświadczał wielu przykrości, zwłaszcza od opiekunów. W 1877 roku do Anglii wróciła pani Kipling i dzieci mogły opuścić nieprzyjazny dom. Od 1878 roku przyszły pisarz uczęszczał do college'u. Nie mógł niestety kontynuować nauki, ponieważ rodzina nie miała na to wystarczających środków.
Nie skończywszy nawet 17 lat, rozpoczął pracę w redakcji Civil & Military Gazette w Lahore (część ówczesnych Indii). Na początku brakowało mu swobody w pisaniu, ale z biegiem czasu mógł coraz więcej energii poświęcać tworzeniu opowiadań, które były publikowane na łamach wspomnianego czasopisma. Powstało ich wówczas około trzydziestu. W roku 1887 Kipling trafił do redakcji The Pioneer, gazety o wiele bardziej znaczącej niż mała Civil & Military Gazette. Rok później zdecydował się powrócić do Anglii, ponieważ żywił nadzieję na znalezienie tam lepszych warunków dla rozwijania swojego literackiego talentu. W 1891 roku napisał pierwszą powieść pt.: „Światło, które zgasło”.
W Anglii poznał Wolcotta Ballisterwitha, razem zamierzali napisać powieść. Zamiar nie powiódł się, a Wolcott zmarł niedługo potem. Kipling oświadczył się jego siostrze i został przyjęty. Małżeństwo zamieszkało w Stanach Zjednoczonych w wynajętym domu. Gdy na świat przyszło pierwsze dziecko pary, Josephine, zdecydowali, że dom jest za mały i wybudowali własny w Vermont. Po narodzinach Josephine Rudyard rozpoczął pracę nad „Księgą dżungli” (książka ukazała się w 1894). W 1896 urodziła się druga córeczka, Elsie. Kiplingowie zdecydowali się powrócić do Anglii. Rudyard cieszył się już sporą sławą, a jego teksty pisane ku chwale imperium brytyjskiego i popierające kolonializm budziły wiele kontrowersji. W 1901 roku wydał powieść „Kim”, która uznawana jest za najlepsze dzieło pisarza. Szczyt sławy Kiplinga przypadł na rok 1907, kiedy uhonorowano pisarza Nagrodą Nobla.
Wielką tragedią dla autora była utrata w czasie I wojny światowej jedynego syna. Po tym wydarzeniu Kipling powoli usuwał się w cień. W latach 20. XX w. zajął się dziennikarstwem motoryzacyjnym, ale z biegiem czasu tworzył coraz mniej, a jego teksty nie budziły tak wielkiego zainteresowania jak dawniej. W 1922 roku został obrany rektorem St. Andrews University w Szkocji i pełnił tę funkcję trzy lata, do 1925. Zmarł w 1936 roku.
Twórczość Kiplinga wzbudza wśród krytyków ambiwalentne uczucia. Często posądza się pisarza o rasizm i służalczą postawę wobec ówczesnych władz angielskich. Jednak jego niezaprzeczalny talent literacki czyni go jednym z najważniejszych pisarzy języka angielskiego.