Biografia
Polska poetka urodzona w Warszawie w 1969 roku. Zyskała popularność dzięki twórczości skierowanej do dzieci i młodzieży. Agnieszka Frączek studiowała germanistykę. Zrobiła także doktorat i habilitację na Uniwersytecie Warszawskim. Tam wykładała w Instytucie Germanistyki na Wydziale Neofilologii. Większość jej utworów opiera się na motywie poprawnej polszczyzny. Zajmuje się leksykografią, jest także redaktorem naukowym „Wielkiego słownika niemiecko-polskiego, polsko-niemieckiego”, który otrzymał tytuł Książki Roku.
Odbiorcami jej poezji są głównie dzieci. Jej wiersze mają wyjaśniać młodym czytelnikom pojęcia, które sprawiają trudność nawet dorosłym. Dzieci dowiadują się, czym są frazeologizmy, homonimy czy homofony. W jej utworach znajdziemy także wyjaśnienia przysłów i powiedzeń. Zachęca również do zabaw językowych i leksykalnych. Prócz ciekawej formy, Agnieszka Frączek przekazuje w swojej twórczości tematy poważne – o opiece nad zwierzętami, o zasadach dobrego wychowania czy zagadnieniach ekologicznych. Poetka została wielokrotnie nagrodzona za swoją twórczość m.in. Dużym Gongiem od polskiej sekcji IBBY czy Nagrodą imienia Marii Weryho-Radziwiłłowicz.
Twórczość
W utworach Agnieszki Frączek poruszane są tematy oddziaływujące na wrażliwość młodego czytelnika. Dowiadują się czym jest miłość, o tym jak ważna rolę odgrywają w ich życiu rodzice. Autorka wyjaśnia na czym polega adopcja i radość z pojawienia się nowego członka rodziny. Najpopularniejsze tytuły Frączek to m.in. Chichopotam, Słoń na hulajnodze, Ale heca, Co ja plotę, Dobre obyczaje czyli z przyrodą za pan brat, Szalony szczypiorek i inne wierszyki szczypiące języki. Ciekawa jest także serie książek logopedycznych: Muł mądrala, Dranie w tranie czy Kelner Kornel.