Pisarz urodził się 23 lutego 1899 roku w Dreźnie. Ukończył studia z filologii germańskiej, filozofii, historii i teatrologii. Zawodowo pracował jako nauczyciel i dziennikarz. Debiutował w poezji, ale tworzył także teksty satyryczne do kabaretów. Zanim do tego doszło cierpiał biedę i zajmował się wszystkimi dorywczymi pracami, które wpadły mu w ręce. W 1925 roku bronił pracy doktorskiej na temat literatury niemieckiej i Fryderyka Wielkiego. W 1927 roku przeprowadził się do Berlina, gdzie rozpoczął działalność krytycznoliteracką oraz pisarską.
 |
| Erich Kästner / www.wikipedia.org.pl |
Największą popularność zdobył dzięki powieści Emil i detektywi z 1928 roku. Dla młodego czytelnika napisał również książki Kruszynka i Antoś, 35 maja albo jak Konrad pojechał konno do mórz południowych, Latająca klasa czy Michałek z pudełka zapałek. W książce Kiedy byłem małym chłopcem z 1957 roku opisał własne doświadczenia biograficzne.
Za najbardziej płodny okres w twórczości pisarza uważa się lata 1927-1933. Zyskał wówczas miano jednego z najpopularniejszych intelektualistów w stolicy. Publikował wówczas poezje i reportaże, współpracując z różnymi czasopismami np. „Berliner Tageblatt”.
Pierwszą książkę opublikował w 1928 roku – Serce na talię. Były to wiersze pisane podczas jego pobytu w Lipsku w latach 1919-1927. Powieścią dla dorosłych, którą Erich urzekł odbiorców był Fabian: Historia pewnego moralisty.
Gdy naziści przejęli władzę, pisarz nie wyjechał z Berlina jak jego koledzy po fachu. Wolał dokumentować rozgrywające się wydarzenia na miejscu. Nie chciał także pozostawiać samotnej już wówczas matki. Był poddany gestapowskim represjom. Jego dzieła zostały spalone jako teksty, niezgodne z przekazem i polityką III Rzeszy. Wielokrotne go przesłuchiwano.
Po zakończeniu II wojny światowej przeniósł się do Monachium, gdzie pracował jako redaktor w „Neue Zeitung”. Był także wydawcą czasopisma dla dzieci „Pinguin”. Napisał w tym czasie wiele tekstów satyrycznych i kabaretowych, związanych z zagadnieniami narodowego socjalizmu.
Erich Kästner nie miał własnej rodziny, ale przez całe życie uwikłany był w różne związki i romanse, miał nawet syna, który urodził się w 1957 roku. Przez wiele lat żył ze swoją partnerką Luiselotte Enderle. W 1951 roku został przewodniczącym niemieckiego PEN Clubu, a następnie wybrany na honorowego przewodniczącego. Założył i zainicjował działalność młodzieżowej biblioteki w Monachium.
Pisarz zmarł 29 lipca 1974 roku w Monachium. Został pochowany na Cmentarzu Bogenhausen.
Wybrana twórczość Ericha Kästnera:
- Serce na talię, 1928
- Emil i detektywi, 1929
- Kruszynka i Antoś, 1931
- 35 Maja albo jak Konrad pojechał konno do mórz południowych, 1932
- Fabian: Historia pewnego moralisty, 1931
- Zaginiona miniatura, czyli przygody wrażliwego rzeźnika, 1935
- Doktor Erich Kästners Lyrische Hausapotheke, 1936
- Der Zauberlehrling, 1936
- Georg und die Zwischenfälle, 1938
- Mania czy Ania, 1949
- 13 miesięcy, 1955
- Don Kichot, 1956
- Kiedy byłem małym chłopcem,1957
- Die Ballade vom Nachahmungstrieb, 1959
- Das Schwein beim Friseur, 1962
- Michałek z pudełka zapałek, 1963