Biografia
Władysław Bełza urodził się w Warszawie w 1847 roku, a zmarł we Lwowie w 1913.
Uczęszczał do rządowego gimnazjum w stolicy, a od 1865 roku był uczniem szkoły oficerskiej w Kazaniu. W latach 1866 – 1868 studiował także w Szkole Wyższej Handlowej.
W tym czasie pisywał do kilku warszawskich tygodników – „Przegląd Tygodniowy”; „Przyjaciel dzieci”. Tam też opublikował swój pierwszy wiersz – „Deszczyk wiosenny”. Dopiero w 1867 roku po raz pierwszy ukazało się książkowe wydanie utworów Bełzy. Debiutancki tomik – „Podarek dla grzecznych dzieci” narzucając w nim poetykę swoje twórczości na najbliższe lata.
Władysław Bełza nawiązał w Krakowie kontakt z Wincentem Polem, z którym bardzo się zaprzyjaźnił. Był jego lektorem, ponieważ Pol miał poważne problemy ze wzrokiem, co uniemożliwiało mu czytanie. To dzięki niemu poeta wydał swoją kolejna książkę dla dzieci – Abecadlnik w wierszykach dla dzieci polskich.
Bełza na jakiś czas opuścił Kraków i wyjechał do Lwowa. Potem udał się w podróż do Wenecji, Padwy, Zurychu i Paryża – tam, w środowisku emigracyjnym zaprzyjaźnił się z kolei z Józefem Bohdanem Zaleskim. To właśnie Zaleski poradził mu przeprowadzkę do Poznania. Władysław Bełza