Biografia
Urodziła się 10 kwietnia 1899 roku w Bronowicach. Najbardziej znana jest ze swojej twórczości dla dzieci i młodzieży. Ewa Szelburg-Zarembina urodziła się w rodzinie ogrodnika i krawcowej. Niedługo po jej przyjściu na świat przenieśli się do Nałęczowa, gdzie pisarka chodziła do pierwszej szkoły. W 1916 roku ukończyła gimnazjum w Lublinie i założyła III Żeńską Lubelską Drużynę Skautową. Należała także do konspiracyjnej organizacji „Zet”. W tym samym czasie pracowała w szkole jako nauczycielka.
 |
| Ewa Szelburg-Zarembina/www.wikipedia.org.pl |
W 1918 roku podjęła studia z filologii polskiej na Uniwersytecie Jagiellońskim. W czasie okupacji aktywnie uczestniczyła w oświatowej działalności podziemnej.
W 1964 była sygnatariuszką listu pisarzy polskich utworzonego w ramach protestu przeciw Listowi 34. Z jej inicjatywy w Warszawie stanął Pomnik-Centrum Zdrowia Dziecka.
Autorka zmarła 28 września 1986 roku w Warszawie – została pochowana w Nałęczowie.
Ewa Szelburg-Zarembina była pierwszym Kanclerzem Kapituły Orderu Uśmiechu i pozostała nim do 1976 roku. Była także członkiem Zarządu stołecznego Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej. Została odznaczona licznym nagrodami i wyróżnieniami m.in. Złotym Krzyżem Zasługi, Orderem Uśmiechu, Nagrodą im. Jana Pietrzaka czy Nagrodą Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za całokształt twórczości.
Twórczość
Psiarka debiutowała w czasopiśmie „Moje Pisemko” jako autorka utworów dziecięcych. Dorosły czytelnik również może znaleźć w jej twórczości coś dla siebie – w 1924 roku wydała pierwszą książkę pt. Legendy żołnierskie. Od tamtej pory pisała zarówno dla dzieci, jak i starszych odbiorców.
Wybrane publikacje Ewy Szelburg-Zarembiny:
|
|