Bohaterami historii Anny Onichimowskiej są członkowie pewnej rodziny, w których życiu zaczynają dziać się magiczne rzeczy. Cała czwórka (mama, tata, Karol i Józef) wybiera się w podróż po całym świecie różnymi środkami transportu. Swoją trasę w zupełności poddają przypadkowi – podróżnicy zabierają tylko niektóre bagaże i wybierają na wędrówkę dziwne pory – np. o zmierzchu. Pozornie jest to bezcelowe działanie, które jednak doprowadza do nietypowej przygody. Po ich powrocie w domu pojawia się dziwaczny nieznajomy, łysy i z nienaturalnie dużym nosem. Żąda by rodzina oddała mu najmłodszego członka – malutkiego Józefa. W efekcie dziecko dostaje możliwość sprawowania władzy w obcej krainie. Bohaterowie nie zamierzają oczywiście oddać Maurycemu (bo tak nazywał się nieznajomy) dwunastomiesięcznego chłopczyka, dlatego w pośpiechu pakują się, zabierają mapę wykopaną w ogrodzie i uciekają na koniec świata, by zapewnić mu bezpieczeństwo.
Rodzice Karola są nietypowi. Nie przejmują się bezsensownością swoich działań, a decyzję zdają się podejmować pod wpływem chwili. Nie krępują się włamać do cudzego domu, by schronić się przed deszczem, wpadają na wiele dziwnych pomysłów, charakterystycznych raczej dla dziecięcej wyobraźni. Dla bohaterów najbardziej zdaje się liczyć zabawa bez żadnych określonych reguł. Jednym z najciekawszych motywów w powieści są ogromne balony, które służą im do pokonywania dużych odległości.