Biografia
Jacques Hadamard urodził się w 1865 roku w Wersalu. Jego ojciec miał korzenie żydowskie. Był on nauczycielem języków klasycznych, gramatyki i geografii. Matka zaś udzielała w domu prywatnych lekcji gry na pianinie. Kiedy Jacques miał trzy lata, rodzina przeniosła się do Paryża.
Dzieciństwo Hadamarda przypadło na okres wojny francusko-pruskiej. W 1870 roku rozpoczęło się oblężenie Paryża, podczas którego w mieście zapanował wielki głód. Rodzina cudem przetrwała ten okres.
 |
| Jacques Hadamard |
Ponadto po zakończeniu wojny w Paryżu wybuchła wojna domowa i spłonął rodzinny dom przyszłego uczonego. Co więcej, w tym czasie zmarła młodsza siostra Jacquesa.
Po zakończeniu wojny Hadamard uczęszczał do Lycee Charlemagne, w którym nauczał jego ojciec. Przez krótki okres uczył się również w Lycee Louis-le-Grand. Następnie rozpoczął studia w Ecole Normale Superieure. Studia ukończył w 1888 roku. Potem rozpoczął studia doktoranckie i jednocześnie pracował jako nauczyciel w Lycee Saint-Louis i Lycee Buffon.
W 1892 roku uzyskał doktorat. W tym samym roku ożenił się z Louise-Anną Trenel. Z tego związku przyszło na świat pięcioro dzieci. Wkrótce Hadamard otrzymał posadę wykładowcy na Uniwersytecie w Bordeaux.
W 1896 roku mianowano go profesorem astronomii i mechaniki. W 1897 roku porzucił jednak to stanowisko i przeprowadził się do Paryża, gdzie znalazł zatrudnienie w College de France i na Sorbonie. Wyjazd Hadamarda do Paryża był spowodowany chęcią pomocy jednemu z krewnych żony, Alfredowi Dreyfusowi oskarżonemu o zdradę stanu. Wieloletni proces w końcu doprowadził do publicznego oczyszczenia go z zarzutów.
W 1906 roku matematyk został Prezesem Francuskiego Towarzystwa Matematycznego. W 1909 roku zaś otrzymał profesurę w College de France, a w 1912 roku w Ecole Polytechnique. Był członkiem Francuskiej Akademii Nauk. Podczas I wojny światowej przeszedł osobistą tragedię – dwóch jego synów zginęło na froncie.
W latach 20. Hadamard wiele podróżował, zwiedził między innymi Stany Zjednoczone, Argentynę, Brazylię i Egipt. Po wybuchu II wojny światowej i zajęciu Francji przez Hitlera matematyk wraz z rodziną wyemigrował do Stanów Zjednoczonych, gdzie został profesorem wizytującym w Uniwersytecie Kolumbia. W 1944 roku jego trzeci syn zginął na wojnie. Po zakończeniu wojny uczony powrócił do Francji.
Aktywnie działał na rzecz pokoju. Pod koniec życia, w wieku 96 lat przeżył kolejną tragedię – jego wnuk zginął podczas górskiej wspinaczki. Hadamard zmarł w 1963 roku w Paryżu.
Dokonania
Hadamard był wybitnym francuskim matematykiem, który zasłynął z zainicjowania tak zwanej analizy funkcjonalnej w matematyce. Ponadto wielkim wkładem naukowca w rozwój nauk ścisłych była teoria liczb pierwszych. Prace Hadamarda z zakresu geometrii skłoniły go do napisania podręcznika, który znalazł duże uznanie na całym świecie.
Matematyk zajmował się również teorią prawdopodobieństwa, rachunkiem różniczkowym oraz mechaniką teoretyczną. Jego osiągnięcia wykorzystywano w fizyce, jednak sam Hadamard uważał się przede wszystkim za matematyka.