Biografia
Hypatia urodziła się około 370 roku w Aleksandrii (podaje się również datę 355 r.). Jej ojciec, Teon z Aleksandrii, był matematykiem, astronomem i filozofem. Hypatia kształciła się pod jego kierunkiem, a następnie pomagała mu w pracach filozoficznych. Została nauczycielką, która przekazywała wiedzę z zakresu matematyki, filozofii i astronomii.
Od 400 roku kierowała słynną Szkołą Platońską w Aleksandrii. Cieszyła się ogromnym szacunkiem wśród współczesnych. Słynęła z zachowywania szczególnych cnót moralnych, przez całe życie byłą dziewicą, cechowała ją skromność i uczciwość.
 |
| Hypatia z Aleksandrii/fragment Szkoły ateńskiej |
Żyła w czasach upowszechniania się wiary chrześcijańskiej, sama jednak była poganką. Był to jeden z powodów, dla którego w 415 roku popadła w konflikt z ówczesnym patriarchą Aleksandrii, Cyrylem.
Narastająca niechęć do Hypatii w końcu spowodowała, że kobieta została zamordowana. Tajemnica tego morderstwa do dziś nie została wyjaśniona. Maria Dzielska, badaczka biografii filozofki, uważa, że w śmierć uczonej zamieszany był biskup Cyryl.
Historycy nie są jednak zgodni co do rzeczywistych powodów tego tragicznego wydarzenia. Prawdopodobnie mord ten miał podłoże polityczne. Jego tłem był bowiem konflikt pomiędzy Cyrylem i prefektem Egiptu Orestesem.
Hypatia pełniła funkcję doradczyni Orestesa, a podburzenie ludu przeciwko niej zdyskredytowało samego namiestnika Egiptu. Kobieta zginęła w publicznym linczu, któremu przewodził lektor Piotr. Jej szczątki spalono i wrzucono do morza, co było oznaką hańby.
Dokonania
Hypatia jest uważana za pierwszą kobietę w dziejach, która znacząco przyczyniła się do rozwoju matematyki, astronomii i filozofii. Przypisuje się jej ostateczną redakcję dzieł Ptolemeusza i Euklidesa.
Ponadto opracowywała ona również dokonania Diofantosa i Apoloniusza z Pergi. W zakresie filozofii Hypatia nauczała w duchu neoplatońskim. Bardzo ważną rolę w jej naukach odgrywało myślenie symboliczne. Żadna z jej oryginalnych prac nie zachowała się do dnia dzisiejszego.