Biografia
Pitagoras urodził się około 570 r. p.n.e. w jońskiej kolonii starożytnej Grecji na wyspie Samos. Pobierał nauki między innymi u Talesa z Miletu, jednego z siedmiu greckich mędrców. Kiedy tereny, na których mieszkał Pitagoras zostały najechane przez Persów, uczony przeniósł się do Wielkiej Grecji.
W Krotonie założył własną szkołę - Pitagorejczyków. Bardzo szybko zdobył wielką popularność i autorytet. Zainicjowany przez niego związek miał charakter religijno-naukowy. Nauczanie Pitagorasa wiązało się z prowadzeniem ascetycznego trybu życia przez wyznawców jego nauk i kolejnymi stopniami mistycznego wtajemniczenia. Ponadto związek pitagorejski posiadał ambicje polityczne.
 |
| Rzeźba Pitagorasa w muzeum na Kapitolu/ Galilea (7 V 2005) |
Sam Pitagoras nie pozostawił jednak po sobie żadnej pracy, a poglądy myśliciela znane są jedynie z przekazów jego uczniów i trudno je dziś oddzielić od legendy. Szkoła Pitagorejczyków została spalona przez niezadowolonych mieszkańców Krotony, którzy zbuntowali się przeciwko elitarności związku.
Istnieją dwa sprzeczne przekazy na temat śmierci filozofa. Według pierwszego z nich Pitagoras zginął w pogromie, według drugiego natomiast schronił się w Metaponcie, gdzie zmarł około 497 r. p. n. e.
Dokonania
Naukowe dokonania