Biografia
Heinrich Hertz urodził się w 1857 roku w Hamburgu w rodzinie zamożnego adwokata i senatora. Jako dziecko miał ogromne kłopoty ze zdrowiem. Już we wczesnym dzieciństwie wykazywał ogromne zdolności do nauki, szczególnie zaś do języków, uczył się np. języka arabskiego. Co ciekawe, Hertz interesował się nie tylko fizyką i matematyką, ale również literaturą i malarstwem.
W 1876 roku rozpoczął studia inżynieryjne na Politechnice w Dreźnie, jednak szybko je porzucił. Najpierw przeniósł się do Monachium, w 1878 roku wstąpił natomiast na wydział fizyki na Uniwersytet w Berlinie. Tam też uzyskał stopień doktora i rozpoczął pracę jako asystent profesora Hermanna Helmoltza, znanego autorytetu naukowego.
 |
| Heinrich Hertz (1915) |
W 1883 roku Hertz wyjechał do Kilonii, gdzie pracował jako wykładowca. Szukał jednak jakiegoś prowincjonalnego ośrodka naukowego, w którym mógłby przyspieszyć procedurę habilitacyjną. W 1885 roku został profesorem fizyki w Wyższej Szkole Technicznej w Karlsruhe. Rok później ożenił się z Elisabeth Doll. W Karlsruhe Hertz zaczął mieć poważne kłopoty ze zdrowiem. Fizyk cierpiał na bóle nieznanego pochodzenia, przeszedł kilka operacji, co zmusiło go do stopniowej rezygnacji z aktywnej pracy na uczelni. Dokuczały mu głowa, gardło i zęby. Jak się później okazało, były to objawy ziarniaka złośliwego.
W 1889 roku fizyk otrzymał katedrę na Uniwersytecie w Bonn. Zmarł w 1894 roku w Bonn w wyniku zakażenia krwi. Miał wówczas zaledwie 37 lat. Pochowano go na cmentarzu Ohlsdorf w Hamburgu.
Dokonania
Największym osiągnięciem Heinricha Hertza było odkrycie fal elektromagnetycznych. Do ich wytworzenia naukowiec zastosował skonstruowany przez siebie oscylator elektryczny. Dokładnie opisał właściwości owych fal, prędkość ich rozchodzenia się i stwierdził ich analogię do fal świetlnych. Hertz w swoich badaniach poszedł śladem innego wybitnego fizyka, Jamesa Clerka Maxwella, który wcześniej przewidział istnienie fal elektromagnetycznych.
Odkrycie Hertza umożliwiło funkcjonowanie radiokomunikacji. Od jego nazwiska jednostka częstotliwości radiowej została nazwana hercem (Hz).
Warto też pamiętać o wcześniejszych osiągnięciach Hertza. W 1879 roku udało mu się wyznaczyć masę nośników elektrycznych. W 1880 roku z kolei zbadał indukcję kul rotujących w polu magnetycznym.