 |
| Johann Kerseboom, Portret Robert Boyle |
Biografia
Robert Boyle urodził się w 1627 roku w Lismore w Irlandii. Pochodził z bardzo zamożnej rodziny arystokratycznej o wyznaniu protestanckim. Był siódmym z kolei synem z piętnaściorga rodzeństwa. Boyle odebrał staranne wykształcenie, uczęszczał do bardzo prestiżowej szkoły Eton College. Odbywał również edukacyjne podróże po Europie. Był między innymi w Szwajcarii i we Włoszech.
Bardzo mocne wrażenie na Boyle’u, w trakcie jego pobytu we Florencji, wywarła śmierć Galileusza. Właśnie pod wpływem tego wydarzenia przyszły fizyk zdecydował się na studiowanie matematyki i mechaniki. Podczas jego pobytu w Genewie w Wielkiej Brytanii wybuchła wojna domowa pomiędzy królem a parlamentem. W tym też czasie zmarł ojciec przyszłego uczonego. Boyle musiał sprzedać klejnoty, żeby wrócić do kraju. Przez jakiś czas mieszkał u swojej siostry Katherine, zanim odzyskał swoje posiadłości.
Był jednym z prekursorów Towarzystwa Królewskiego w Londynie, które początkowo nazywał „Invisible College”. Przez ponad 10 lat mieszkał w Oxfordzie, choć nigdy nie piastował żadnego oficjalnego stanowiska na uczelni. Był człowiekiem bardzo religijnym. W 1668 roku przeprowadził się do Londynu, do swojej siostry Lady Ranelagh. W 1670 roku przeżył wylew, po którym był częściowo sparaliżowany, jednak potem powrócił do sił. Zmarł w 1691 roku.
Dokonania
Najsłynniejszym dokonaniem Roberta Boyle’a było sformułowanie prawa, zwanego prawem Boyle’a (znane we Francji jako prawo Mariotte’a, ponieważ zostało odkryte przez tego naukowca niezależnie od Irlandczyka). Jest to twierdzenie, zgodnie z którym objętość gazu idealnego w stałej temperaturze jest odwrotnie proporcjonalna do jego ciśnienia (tak zwana przemiana izotermiczna). Boyle zajmował się również zagadnieniami chemicznymi. Jako pierwszy sformułował pojęcie pierwiastka chemicznego. Ponadto udoskonalił technikę określania składu chemicznego różnych substancji.
Boyle zakwestionował Arystotelesowską teorię materii. Twierdził, że materia nie składa się wyłącznie z czterech żywiołów: ziemi, ognia, powietrza i wody, ale z nieskończenie wielu „ciał prostych”. Przez ciała proste rozumiał jednostki najbardziej podstawowe, które nie podlegają rozkładowi, a więc pierwiastki chemiczne. Boyle badał również kwasy i zasady, odkrywając papierek lakmusowy jako metodę różnicowania obu związków. Twierdzenia te wyłożył w pracy zatytułowanej „Sceptyczny chemik”.
