StreszczenieCudaczek – Wyśmiewaczek i panna Obrażalska
Na początku powieści poznajemy tytułowego bohatera – Cudaczka-Wyśmiewaczka, który jest stworkiem żyjącym w małym miasteczku. Dokładnie zamieszkiwał warkocze Panny Obrażalskiej. Dziewczynka była obrażalska, ponieważ kiedy cos ja zezłościło, przesiadywała w kącie dopóki złość jej nie przeszła. Cudaczek miał wtedy świetną zabawę.
Obrażalska pogniewała się na mamę i tatę
Stworek podpowiedział dziewczynce, by któregoś dnia obraziła wszystkich domowników, również swoich rodziców. Obrażalska posłuchała małego Cudaczka i tak skłóciła się z rodziną, że do końca dnia siedziała w kącie pokoju. On natomiast był bardzo usatysfakcjonowany i rozbawiony tą sytuacją. Podczas obiadu panienka obraziła się na swojego tatę, gdyż zakazał jej wizyty u cioci i zwrócił uwagę, że nieładnie zachowuje się przy stole. Wtedy ze złości dziewczynka opuściła dom i postanowiła wyruszyć w świat. Spotkała wówczas staruszka, który zdradził jej, że to skrzat mieszkający w jej włosach podpowiada jej te wszystkie złośliwości. Obrażalska postanowiła pozbyć się stwora i wróciła do domu. Założyła, że Cudaczek da jej spokój, jeśli przez trzy dni na nikogo się nie obrazi.
Cudaczek – Wyśmiewaczek głodny
Przez ten czas dziewczynka starała się zachowywać bardzo grzecznie, ale Cudaczek ciągle mieszkał w jej warkoczach. W końcu poważnie zgłodniał z powodu braku obrażania się. Uciekł więc od Obrażalskiej, a ona postanowiła, że już nigdy nikogo więcej nie obrazi.
Cudaczek – Wyśmiewaczek wprowadza się do Złośnickiego
Stworek postanowił wprowadzić się do chłopca, który wydawał mu się bardzo niegrzeczny. Gdy tylko się złościł, Cudaczek najadał się jego uczuciami emocjami. Śmiał się np. gdy wraz z siostrą Złośnicki bawił się kasztanami tworząc ludziki, jednak zapałki łamały mu się w rękach, co bardzo denerwowało chłopca.
Dobre dni u Złośnickiego
Cudaczek-Wyśmiewaczek mieszkał pod kołnierzykiem Złośnickiego już trzy tygodnie. Chłopiec wpadał złość bardzo często, nawet z błahych powodów. Złościł się o konieczność mycia rąk, o to, że ktoś ukradł mu ołówek. Często były to emocje nieuzasadnione.
Pan Złośnicki spojrzał w lustro
Pewnego dnia chłopak kłócił się ze swoimi rodzicami o rower. Jego brat zaoszczędził pieniądze i kupił sobie wymarzony pojazd, a Złośnicki bardzo mu zazdrościł. Mama tłumaczyła mu, że także musi odłożyć środki, a wtedy kupi rower dla siebie. Złośnicki zrozumiał to, zmienił swój wyraz twarzy i poprosił brata o możliwość przejażdżki na jego nowym nabytku. Od tamtej pory chciał się już grzecznie zachowywać. Cudaczek opuścił więc Złośnickiego szukając kolejnego dziecka na swoje mieszkanie.
Cudaczek – Wyśmiewaczek w mieście
Na spódnicy jakiejś kobiety stworek dostał się na peron stacji kolejowej. Następnie trafił na ulicę, gdzie rozglądał się za łatwym celem – dostrzegł wówczas chłopca, który upadł i bardzo z tego powodu płakał. Nazwał swojego nowego właściciela Beksą.
Cała zima u pana Beksy
Chłopiec za sprawą Cudaczka płakał właściwie bez przerwy i bez powodu. Gdy zrobił sobie krzywdę, gdy ktoś go obraził lub gdy ktoś go przedrzeźniał. Beksa płakał tak bardzo, że powoli brakowało mu chusteczek do wycierania nosa i oczu. Cudaczek wyśmiewał się z tego przez jakiś czas ale potem uciekł, gdyż Beksa zaczął go brzydzić.
To jest pan Byle – jak
Cudaczek wybrał się do apteki, gdzie znów spotkał Beksę. Był tam również chłopiec wyglądający bardzo niechlujnie, z źle zapiętym płaszcze i splątanymi sznurówkami. Cudaczek postanowił u niego zamieszkać. Nazwał go panem Byle-jak, gdyż takie postepowanie często zarzucała mu jego mama.
Dużo śmiechu i niespodziana wizyta
Stworkowi było dobrze u nowego pana, ale bał się z nim chodzić do szkoły by nie spotkać znowu Beksy. Zbliżała się Wielkanoc, a pana Byle-jak miała odwiedzić ciocia. Przyszedł jednak Beksa, więc Cudaczek czym prędzej uciekł przez dziurkę od klucza.
Cudaczek – Wyśmiewaczek u Kasi, co się grzebienia bała
Cudaczek wędrując po mieście trafił do mieszkania Kasi, która nie chciała dać się mamie uczesać. Krzyczała cały czas i wszyscy mieli już dość. Dziewczynka zmęczyła się swoim płaczem i krzykami i zasnęła pod płotem – Cudaczek poradził wronie zamieszkać w jej włosach. Wrona zaczęła znosić gałązki, jednak dziewczynka w porę obudziła się.
Jak osioł Cudaczka ocalił
Cudaczek spał przez trzy dni w stodole, aż w końcu poczuł, że jest bardzo głodny. Napotkał wóz ciągnięty przez osiołka i chłopca, który go pilnował. W chłopcu tym widział nadzieję na nowe mieszkanie. Chłopcu nie puściły jednak nerwy, jednak tak się nie stało.
Cudaczek – Wyśmiewaczek lata
Pewnego dnia Cudaczek wziął udział w zabawie chłopców, którzy puszczali na podwórku szybowce. Marzył o tym, żeby kiedyś wznieść się w przestworza, więc był bardzo zadowolony z lotu na szybowcu „Chwalipięcie”.
Wiedzą o Cudaczku!
Cudaczek przyleciał do wsi, w której dwóch chłopców kłóciło się o procę. Był tam również starszy dziad, który wszystkich wypytywał, czy nie słyszeli o Cudaczku-Wyśmiewaczku. Stworek nie był zadowolony, że ktoś dowiedział się o jego istnieniu. Poznał tam również dziewczynkę, całą ubrudzoną jedzeniem, co przysporzyło mu wiele radości i śmiechu. Babcia dziewczynki ostrzegła ją jednak przez Cudaczkiem i mała obiecała, że szybko się umyje i doprowadzi do porządku.
Cudaczek – Wyśmiewaczek nad morzem
Mały stworek zawędrował nad morze, gdzie spotkał bardzo dużo dzieci. Dostrzegł trzech chłopców i uczepił się kąpielówek jednego z nich – gdy ten wskoczył do wody, Cudaczek był przekonany, że utonie, jednak morze wyrzuciło go szczęśliwe na brzeg.
Cudaczek – Wyśmiewaczek u pani Krzywinosek
Potworek zadomowił się u dziewczynki, która była bardzo kapryśnym dzieckiem. Nie podobało jej się dosłownie nic, ani ubrania, które szykowała dla niej mama, ani to, co dostawała na obiad. Aby lepiej widzieć dziewczynkę, Cudaczek wspiął się na bukiet kwiatów stojących przed nią, jednak omyłkowo spadł na ziemię i nabił sobie poważnego guza. Dziewczynka dalej grymasiła, co dla Cudaczka było znakomitą pożywką.
Po co ta panna Ada?
Któregoś razu do jedzącej obiad Krzywinosek dosiadła się panna Ada. Krzywinosek pochłonięta rozmową z koleżanką zapomniała o grymaszeniu i ładnie zjadła wszystko co miała na talerzu. Obiecała, że już nie będzie się tak zachowywać, a Cudaczek znów stracił źródło pożywienia.
Ostatnia przygoda Cudaczka – Wyśmiewaczka
Cudaczek znalazł się na szosie i trafił na siodełko motocyklisty. Wypadł jednak z niego o wylądował na miękkim mchu. Ponaśmiewał się trochę z niezdarnej mrówki i poszedł spać. Gdy się przebudził, zobaczył wokół siebie całe stado mrówek, które bardzo mu dziękowały za ocalenie życia – okazało się, że larwa zastawiła na nie pułapkę, którą jednak opuściła z powodu Cudaczka. Mrówki w zamian za to obiecały spełnić każde życzenie stworka. Zdziwiony i przestraszony potworek zacząć uciekać, bo nie wiedział czym są pozytywne uczucia, nikt mu nigdy za nic nie dziękował. Poczuł również dziwne stukanie w piersi – prawdopodobnie odkrył, że posiada serce – choć nigdy by tego nie nie przypuszczał.. Odeszła mu ochota do żartów, usiadł na mchu i zaczął rozmyślać.
Zobaczył kobietę zbierającą szyszki, która miała jednak problemy ze schylaniem się. Potworek pomógł jej, podrzucając szyszki do góry. Pomógł także dziewczynce szukającej zagubionego pierścionka. Za każdym razem niespodziewanie stukało mu nowo odkryte serce. Od tamtej chwili Cudaczek-Wysmiewaczek postanowił, że nie będzie więcej wyśmiewał się z dzieci, ale będzie je rozśmieszał, wprawiając w dobry nastrój i pomagał im. Postanowił również zmienić imię na Cudaczek-Śmiejaczek.
Plan wydarzeń
1. Pobyt Cudaczka u panny Obrażalskiej
2. Poprawa zachowania dziewczynki
3. Mieszkanie u pana Złośnickiego
4. Zmiana zachowania chłopca i wyprowadzka stworka
5. Zamieszkanie u pana Beksy
6. Przenosiny do pana Byle-jak
7. Ucieczka pod wpływem spotkania z Beksą
8. Spotkanie z rozczochraną Kasią i podpuszczenie wrony do uwicia gniazda na je głowie
9. Odkrycie przez stworka, że ludzie wiedzą o jego istnieniu
10. Wycieczka nad morze
11. Mieszkanie u pani Krzywinosek
12. Wyprowadzka
13. Ocalenie mrówek z opresji
14. Wewnętrzna przemiana Cudaczka-Wyśmiewaczka