Biografia
Max Planck urodził się w 1858 roku w Kilonii w rodzinie o tradycjach naukowych. Jego męscy przodkowie pełnili funkcje profesorów teologii w Getyndze. Jego ojciec był natomiast profesorem prawa konstytucyjnego w Kilonii i w Monachium.
Młody Planck uczęszczał do szkoły w Monachium. Posiadał zdolności muzyczne, grał na kilku instrumentach. W 1874 roku zaczął studiować fizykę na Uniwersytecie Monachijskim. Studia uzupełniał w Berlinie pod kierunkiem Hermana von Helmholtza i Gustava Kirchhoffa.
 |
| Max Planck |
W 1879 roku uzyskał stopień doktora, a następnie pracował jako nauczyciel matematyki i fizyki w gimnazjum w Monachium. W wieku 22 lat Planck obronił habilitację i związał się z Uniwersytetem Monachijskim. W 1885 roku otrzymał posadę profesora nadzwyczajnego na Uniwersytecie w Kilonii. Na początku lat 80. XIX wieku zaczął pracować na Uniwersytecie w Berlinie, gdzie uzyskał stopień profesora zwyczajnego.
W 1884 roku wybrano go na członka Pruskiej Akademii Nauk oraz Niemieckiego Towarzystwa Fizycznego. Był również prezesem Towarzystwa Rozwoju Nauk imienia Cesarza Wilhelma. W 1918 roku otrzymał Nagrodę Nobla. W 1926 roku przeszedł na emeryturę. Jeden z jego synów został stracony w czasie